Hayattan keyif alan ve hayata keyif katan, anlattıkları ilgiyle dinlenen, sözleri birer hayat dersi gibi kafa sallatan, aranılan, özlenilen, özenilen, anıları masalara yayılan bir insan olmak istiyorsanız, ihtiyacınız olan tek şey balık.
Yapmanız gereken balık yemek, balığı övmek, balığı bilmek ve etrafınıza zorla balık yedirmek.
işe, balık sevmeyen ergenleri küçümseyerek başlayın. Balık sevmeyeni; "sen daha hayatı bilmiyorsun" der gibi manalı manalı gülümseyerek köşeye sıkıştırın. Masaya sizin balığınız, onun köfteleri geldiğinde her zamankinden daha büyük bir görkemle, yanak göz kafa demeden girişin önünüzdekine. Onu, köftenin kuru kalabalığı ile baş başa bırakın. Bir balık değil, bir kültür, bir tarih, bir şehir, hatta bir şair yediğiniz hissi uyandırnaya çalışın.
Balık sevenin sevmeyen üzerindeki zulmü genetik bir mirastır. Unutmayın, o kuru köfte, siz hayatsınız.
Tadını çıkarın.
Karşınızda balık seven biri varsa ama işiniz biraz daha zordur. Farklılık yaratmak için balığı bilgisiyle beraber yemelisiniz. Mesela aniden "denizlerin kraliçesi lüfer aabi" diyebilmeli ya da karşınızdaki balıksever eylül ayında hamsi istemişse "havalar soğumadan hamsi yenme, yağsız olur" diyebilmelisiniz. Karşınızdaki "valla ben geçen hafta yedim, gayet güzeldi" derse "mümmmküb değil" gibisinden kaşlarınızı kaldırınız. Yine de ısrar ederse, atlayın boğazın sularına, ellerinizi suya şap şap şap vururken "bu su daha so-ğu-ma-dıııı" diye bağırın. Sonra aniden suya dalın. Orada, yaklaşık yirmi metre derinlikte rakıyla gargara yapan kalın gözlüklü bir adamla karşılaşacaksınız. ismi aydın boysan'dır. Ürkmeyin. Öpün o muhabbetli yanakları. Söz konusu balıksa, inanın sizi hiçbir şey tutamaz. Sakın çekinmeyin. Nefesiniz tükenene kadar muhabbet edin.
