baltalar elimizde
uzun ip belimizde
biz gideriz ormana
hep ormanaaa diye devam eden şarkı.
milli eğitimin müfredatında yer alan,çocukları ağaç kesmeye sevk eden, ilkokul 1. sınıf dönem sonunda üç beş velet belimize ip bağlamak ve ellerimize baltaları almak suretiyle sahnelediğimiz şarkı. ben çabuk atlattım, ama diğer arkadaşlarım kundakçı oldu sonra.
kaan kural'ın, bu güzide eserin nakaratını, bir euroleague maçında yapılan sert bir faulün tekrar gösterimi esnasında, patenti kendisine ait olan noel baba gülüşüyle senkronize bir şekilde söylemişliği vardır.
birden aklıma gelen ve dilime dolanan şarkı. sanki bunu athena veya benzeri bir gruptan o meşhur ska ritmiyle dinlemişliğim var gibi geldi ama arama tarama faaliyetleri sonuçsuz kaldı. belki de hayal gücümün bana oynadığı bir oyundur. gelelim saadede. (saadet? sadet olacaktı doğrusu)
herkesin de farkınd aolduğu gibi çocuklara orman haftasında öğretilmeyecek bir şarkı olmasına karşı içinde orman, ağaç, odun kelimelerinin geçmesi sebebiyle bazı kalasların resmin bütününe bakmak yerine nokta atışı tespit yapmaya çalışmaları sonucu maalesef ağaç ve orman sevdirmek için ezberletilen şarkı. (ne uzun cümle oldu ya.)
