Yüreğim yanıyor benim; yüreğimde bin bir soru!
Kimler için doğuyor; kimler için ölüyorum?
Hangi topraklar için; sınırlar için düşüyorum?
Bu yolları çizen kim; anlamları belirleyen?
'Bizler' dedikleri kim; 'onlar' dedikleri ben?
Kimler neden?
Adaletini anlamam; Neden tanrım bu acılar?
Neden yıkılır hayaller? Neden bitmez bu savaşlar?
Durma Jön diren!
*
Bu nasıl dünya böyle; yasaları hep güçlüden yana!
Kimlere, niçin yaşar insanlar; niçin hep susar?
Neden elleri ölüm, dilleri hep yalan sıkar?
Neden ayrı düşen ezilir; ayrı düşenler serilir?
Bu yol nereye çıkar; kapılar kime açılır?
Kimlere neden?
Hangi yitik-bitik ülke, diriltir bu hayalimi?
Hangi yalnız kara bulut, sarar bu bedenimi?
Jön hep direniyor.
*
Vazgeç diyorlar bana! Vazgeç hayal kurmaktan!
Güneşe uçmaktan vazgeç; cenneti vazgeç aramaktan!
Peki ama neden; neden vazgeçeceğim?
Sabun köpüğünden hayaller kurdum!(cemali)
Bal mumundan kanatlar yaptım!(cemali)
*
nakarat(cemali)
Vazgeçemem düşlerimden
Vazgeçemedim ki kendimden
Ateş yanar, yakar geçer
Sevdalanmış şu kalbimden
*
(cemali)
Düşlerime çarem olsan
Sarılacak bir yer bulsam
Bitmedi, bu gönül vazgeçmedi
Diliyorum acılarımız son bulsun
Arzulanan bir yer varmış
Hayallere varmak zormuş
Bitmedi, yazdık, vazgeçmedik
Buda size Cemali’den ders olsun
*
Vazgeç Jön!
Bulutlara kanat açamaz, güneşe asla uçamazsın!
*
Durma Jön; Diren!(cemali)