şu dönem türkiye nin yaşadığı kopuştur.
araptır, kafkastır derken unuttuk o coğrafyayı.
paraysa para, biraz kültür götürelim biraz, para dökelim.
ne gerekiyorsa, artık.
yarın oaralarda da bir fırtına kopacak, rüzgarı biz olmasak ta rüzgara kumanda eden taraflardan biri olalım.
çok çabukca, oraların dilini, kültürünü, insanını bilen bir kaç yetkili, sürekli oraya bakar olsun.
not: bildiğim bişey yoktur, tarihe bakıp konuşurum.
srebrenitza katliamı sırasında, arnavut ve boşnak ailelerinde ki kadınların ırzına geçen sırpların, silahsız bosnalıları kurşuna dizerken sesiğimiz soluğumuz çıkmadığı için, belki utanıyorda olabilir devletimiz.
