sabahın sekizi henüz gözler yarı açılmış işe gitmeye çalışıyorsun. güç bela son iki merdivende bir yer bulup aradan yavas yavaş içeri sızabilmişsin ,cantandan para çıkarmaya bile yer yok kımıldayamıyorsun. e durum böyle olunca insanlar biryerlerden tutunma ihtiyacı bile hissetmeden yolculuk eder.düşecek yer bile yok . hal böyle olunca sırtına yaslanmış uyuyan adama bile sadece "kardeş çok ağırsın ben kendimi zor taşıyorum uyan artık" diyebilmekle yetiniyorsun.
