türklerde ölen kahramanların mezarlarının baş tarafına dikilen mezar taşı,diğer bir anlamı ise;türklerde ölen kahramanların öldükleri insan sayısını temsil etmesi.
"maşallah herkesin mezarında olur, senin balballar ağzında" gibi cümlelere malzeme olan ölü adam taşları. ve evet maalesef bazı insanlar ağızlarında balbal taşırlar(hemde kendi istekleriyle). burdan o insanlara seslenmeyi borç bilirim; "iğrençsiniz ibneler"*.
öldükten sonraki hayatta balbal halindeki düşmanın öldüren kişinin hizmetkarı olacağını düşünerek dikilen ufak heykellerdir. türklerde ahiret inancının var olduğunun göstergesidir. öss insanı olarak şunu söyleyeyim; sınavlarda çok çıkar ve yorumu hep ahiret inancıyla alakalı bir şıktır.
orta asyadaki islamiyet öncesi kadim türk devletlerinde ölen savaşçının mezarına öldürdüğü kişi sayısı kadar dikilmiş olan heykel veya taş. o çağlarda yaşamış olan türklerin savaşçı yapısı, dini ve sosyal yaşantısı hakkında fikir vermesi açısından önemli.
"Balbal" kelimesi Orhun Yazıtları'nda geçer. Yazıtların ilk bulunduğu tarihte balbal Terim'i yog/yuğ törenini idare eden bey olarak açıklanmış daha sonra yanlış olduğu anlaşılarak öldürülen düşmanın adına dikilen heykel olarak değiştirilmiştir. Ancak bu görüşünde yanlış olduğu anlaşıldı ve L.R. Kızlasov'un ispatladığı şekilde balbalların sanılanın aksine heykel değil ölen alpin hayatı boyu öldürdüğü düşmanların sayısını sembolize eden taşlardan ibaret olduğu anlaşıldı.
Gördüm ve arttırıyorum sadece ölümden sonra yaşam olduğunu kanitladigini bilmek yetmez. Savaşta öldürülen düşmanların ruhlarının bu balballar içinde hapis olduğuna inanildigini ve öldükten sonra ölenlerin öldürene öbür dünyada hizmet etmek üzere yanında gidecegine de inanildigini hatirlatmak isterim.
iskitler e kadar giden bu uygulama akoyunlu ve Karakoyunlu Devletlerinde de devam etmiş ki Akkoyunlu devleti 1473 yılında Otlukbeli savaşı sonrasında yıkılma sürecine girmiş daha sonra safeviler devletince yıkılmış olduğu için çok uzun süre yaşamış bir inanç.
