Yaş ilerledikçe eskiden çok sinirlendiğim, çok kırıldığım şeyleri tebessümle hatırlıyorum. Bi söz vardır yaşın ilerledikçe aklın artar die belkide bu söz çok doğru. Son bi kaç yıldır fevri davranmayı bıraktım, iyi de ettim galiba.
Artık olayları ve insanları tek yönüyle görmek yerine başka bakış açılarıyla incelemeye çalışıyorum. Ve empati yapmadan asla kararlar almıyorum. E tabi herkestende bunu bekliyorum doğal olarak. Sizede tavsiyem insanlarla diyaloglarınızda hep kendinizi onun yerine koyun, siz olsaydınız nasıl davranırdınız? nasıl konusurdunuz? Böylece onu daha iyi anlama fırsatını bulmus olursunuz. ve asla olaylara dar bi çerçeveden bakmayın lütfen, her yönünü görmeye çalışın. inanın bana böyle yaptığınızda gözünüze harika gelen bir şeyy berbatlaşabilirde kötü algıladığınız şey mükemmelleşebilirde.
Bi karar aldım; artık insanların her yaptığının mutlaka güzel bir nedeni olabilceğini düşüneceğim. Art niyetlerden uzak duracağım.Hiç kimse hakkında kötü birşey düşünmeyeceğim, herkesi her haliyle sevmeye çalışacağım. insanları iyi yönleride kötü yönleride olabilir ve kimse kimse için bişileri değiştirmek zorunda değil.insanları her haliyle sevmek gerekir.
Bakış açımı değiştirip, kendimi karşımdaki insanların yerine koymakla insanları daha iyi anlayabildiğime inanıyorum. Birazcık pollyannacılıktan bişi çıkmaz, deneyin görün ne kadar değişiyor hayatınız.
Hayatımızı zorlaştırmak yerine kolaylaştıralım, kendimizde dahil olmak üzere insanı YARADANdan ötürü sevelim..
