kartaltepe mahallesinde iş hayatımın 12 senesini geçirdiğim ve 8 ay kadar önce veda ettiğim ilçedir. neden bilmiyorum hiçbir zaman tam manası ile ısınamadım buraya. küçüklüğümden beri sürekli gidip gelirdim zaten ama günde 8-9 saati sürekli burada geçirince sevemedim bir türlü. sanki şehrin toplam trafiğinin yüzde 50 si buradaymış gibi gelirdi hep.
araba ile misal istanbul caddesinden geçmek zorunda kaldığınızda temiz bir 20 dakika veya daha üzeri bir süre ataköy tarafından yenimahalle tarafına gelebiliyorsun. toplam uzunluk 600-700 metre falan ha öyle 3 km lik bir cadde değil bağdat caddesi falan gibi. cevizlik zeytinlik mahallelerinin oralar işte sadece araba ile değil yayan olarak da gezinmek zor. günün her saati aşağıdan yukarıya yukarıdan aşağıya bir insan seli akıp duruyor. en sakin semti osmaniye idi ama son 3-4 senede orası da tamamen doldu taştı. kiralar çok pahalı evler çok pahalı çok fazla insan var ve artık sahil kesiminden ( ataköyden yeşilköye kadar hemen hemen ) denizi bile göremiyorsun çünkü tüm sahil boyunca yüksek yüksek binaları doldurdu malum kişiler.
çoookk eski yıllarda elitlerin mekanıyken artık tiktokerların, liselilerin, civar fakir semtlilerin buluşup kaynaşma noktası olmuştur heh bir de suriyeliler ve afganların
ben gibi varlıklı bi arkadaşın kız arkadaşın oturduğu istanbulun en eski ilçelerinden biridir. istemsizce bu ilçenin adını ne zaman duysam görsem aklıma şivaz regal viskileri geliyor..
avrupa yakasındaki ve çevresindeki birçok semte göre daha düzenli bir yer olan, eskiden beri eğitimli ve medeni insanların yaşadığı, gündüzleri çok kalabalık olan semt.
