dinlemesi son derece sakıncalı bir şarkı. ruhunuza, beyninize işliyor sinsice. kendinizi durup durup ıslıkla bu şarkıyı çalarken buluyorsunuz. hiç de durmak gelmiyor , içinizden.
Devamında mal verir kimine diye açıkça belirtmiş bedbaht talihleri. Kimine mal verebiliyor işte. Düz mal.
ikaz olarak talih işlerini bırakarak jübile eylemesi gerekliliğini vurguluyor bittabii.
tabi o zamanlar ilk dinlediğimde o "mal" kelimesi geçince bir garip olmuştum..
kızdığımı hatırlıyorum bu şarkıyı dinleten şahsa.. hödük gillerden misin diye.
kendi çapımda nostalji yapmak istediğimde aklıma gelen ilk şarkıdır.
iki üç gün öncesinde arızada rastgeldiğim , başlarken kendi kendime arıza nerden buldun bu şarkıyı derken sözleriyle yolun ortasın da çakılıp kaldığım şarkı. evet ilk defa o gün duydum haberim bile yok böyle harika bir şeyden ve dinledikçe sanki kalbim daha hızlı atıyor, damarlarımda hiisediyorum şarkıyı ve aklıma tek bir kişi düşüyor.
Gel bana sor bana sevgi bu mu diye (evet bu; bu dimi ya)
Girsene kalbime düşmüşken elime (farkında değildim)
Boş veren boş gezen olsan da bana ne (yanımda ol yeter)
Ben sevemem kimseyi senin yerine (düşüncesi bile ?../*/boş)
Baksana talihe mal verir kimine (evet bende şaşıyorum nasıl olduda senin gibi
seni vermiş benim gibi birine (birine denk geldiğime)
Aşk dağıtır gibisin ya hani bana (ben almayı beceremesemde)
Gel bu gece kalmasın yarına (hemde hemen gel)
Sar beni sarmala verme başkasına (ben gitmek istesemde bırakma)
Kördüğüm ol benimle sakın açma (seni ilk gördüğümden beri kördüğümüm)
Baksana talihe gülme deli diye (evet ben deliyim senin delinim)
Akıl ermez bu gönül işine
Yandı yandı içim yandı
içti aşkı kanmadı
Kalbimin istediğini
Almak nasip olmadı (senin benim olman bile bir mucize)
