tasavvufi bir deyiştir.bakara arapça sığır ve/veya öküz anlamında kullanılır ve burada bakaradan kasıt kinayeli biçimde nefistir. kul nefsini terbiye ederken zorlanması durumunda veya zikir halinde tam konsantrasyonu sağlayamaması halinde nefsi ile dialoğa girer. bu dialoğu ve amacını mutasavvıflar bu deyişle tanımlarlar.
