baklava seven biri olarak garip karşılamadığım durum. sevmeyen sevmez ama, insan, iyi yapılmış bir baklavayı yediği an, lan insan, eğer sağlık sorunu yoksa, bu tatlıyı niye sevmez ki diye aklına getirmiyor değildir. bu sadece baklava nezdinde değil, sevdiği bir şeyi yediği an, herkesin sevmesi gerektiği psikolojisi aklına gelir ister istemez galiba. swh.
şerbetli hiç bir tatlı yiyemeyen benimdir bu başlıkta bahsedilen. bir dilim baklavayı bile tiksine tiksine yer, bitiremem (bkz: beni tanıdılar sen kaç).
o benim. sadece ev yapımı ve şurubu hafif olan baklavaların daha lezzetli olduğunu düşünüyorum. onu bile ancak bir tane yiyebilmekteyim. çünkü aşırı şekerden içim kıyılmakta. genel tercihimi sütlü tatlılardan yana kullanmaktayım. özellikle karamelize olanlarını daha çok severim. **
sevmemek değil de ben de aşırı yiyemiyorum. azıcık yer yemez hemen su içme ihtiyacı duyuyorum.
sütlü tatlıları hamurlu şerbetli tatlılara tercih etmemin bir sebebi de bu.
ama fındıklı ev baklavası istisna. bir defasında az şekerli ve fındıklı bir ev baklavası yemiştim, tadı halen damağımdadır.
