"bakkalın alışveriş tutarını söylerken değişen ses tonu"
alışveriş boyunca girilen diyaloglarda gayet tok bir ses tonuna sahip olan bakkalın, kozmetikçinin, tuhafiyecinin vb küçük esnafın, alışveriş tutarını söylerken sesini inceltip fiyatı "makul" gösterme alışkanlığıdır.
- abi pudra şekeri var mı?
+ tabi tabi. şu rafta olacaktı. (normal ses tonu)
- abi iki de ekmek aldım. 3 paket de kısa parlıament.
+ tamaaaam. sigaraları da koyduk. başka bi ihtiyaç var mıydı abicim?
- yok abi ne yaptı borcum?
+ tık tık tık. (güneş enerjisiyle çalışan hesap makinesi sesi) 17,5 lira abicim.
bu "17,5 lira" kısmında sesi incelir, rakamı küçükmüş gibi gösterir. öyle bi söyler ki "ya aga sorma biz de bakkallık yapıyoruz ama yemin olsun kar mar yapmıyoruz. bak mesela ben bunları gelişine verdim sana. 30 kuruş karım var" havası katar.
küçük hesaplar falan da severim mahalle esnafını.
edit: sevgili einstein kardeşlerim, kusura bakmayın henüz ortaokulda öğrenimimi sürdürüyorum. o yüzden yanlış hesaplamışım. sizin gibi zeka küpü arkadaşlara layık olamadığım için üzgünüm. ama hakkaten kafa çalışıyo sizde, imrendim.
eğer sevdiği ve arkadaşı olan bir insansa bir naiflik, bir utangaçlık çöker sanki kardeş sana bedava vermek isterimde olmuyor havası katar, oskarlıktır.
