tüketim, daha fazla tüketim, ucuz tüketim ihtirasımızın bize, o bize her girişimizde 'nasılsın abim'ini eksik etmeyen, güleryüzlü, samimi mahalle bakkalına duyulan utanç yüzünden yaptırdığı büyük ikiyüzlülüktür..
bir sürü ihtiyacı var evin.. bakkal necip amcada her şey yok, olsa da migrosun bize sunduğu club card, kredi kartı, direkt fiyat ucuzluğu ve promosyon avantajını sunabilmesi söz konusu bile değil.. gidiyoruz migros'a, yapıyoruz alışverişimizi, küçük küçük karlara geçiyoruz, aslında normalde almayacağımız bir sürü saçmalığı alıp, ziyadesiyle fazla para harcadığımızı bilemeden.. ama o da ne?.. ekmek yok migros'ta, kalmamış.. var da, genel tüketim talebi o yönde olduğundan, tahıllı ekmek, kepekli ekmek, rezalet ekmek gibi çeşitler var sadece.. o güzelim has fırın ekmeği yok.. ee büyük şirketin de böyle kazıkları olacak arada bize..
mecbur ekmek için necip bakkal'a uğramak lazım.. ama ah işte o sitemkar bakışlar yok mu torbalarınıza dönen.. ulan o yaptığın alışveriş bakkalın aylık cirosu kadar keser mi bir kuru ekmek necip amcayı?.. kesmez de o da bunu bize söylemez, nazik adamdır.. sadece kırılır ve bu kırgınlık gözlerine yansır.. biz de vicdanı ağır adam olduğumuzdan, o gözlere bakamayız (her daim bakkalımla bakışırım)..
ne yaparız peki?.. bir puşt gibi, bir kalleş gibi afedersiniz bir dönek gibi (puşt da affınızı istemedim, dönekte istedim saçma bence de) saklarız o poşetleri bakkalın kapısının oraya.. içeriye onlarla giremeyiz.. yediremeyiz bunu kendimize..
peki necip amca bunu yer mi ha sorarım size dostlar?..
yer lan tabi.. amma büyüttünüz allah'ın necip'i işte o.. o kadar uyanık olsa market yapardı bakkalını, paraya para demezdi..
ah necip amcam, garip necip amcam, çilekeş necip amcam..
