Prenslerin o mermer ve tunç abideleri,
Senin kudretli şi'rin kadar dayanmaz asla;
Sen ki, her mısrasında kalacaksın dipdiri,
Zamanın kirlettiği köhne taşlardan fazla.
Varsın, cenkler devirsin heykelleri eliyle,
Boğuşmalar surları dibinden söksün bir bir,
Ne Mars, kılıciyle; ne harplar, yangın seliyle,
Hatıranın o canlı kaydını silebilir.
Ölüme, unutkanlık adındaki düşmana
Sen karşı duracaksın. Meth ü senan dolacak
Dehri akibetine sürükliyen zamana.
istikbâlin gözüne sinip de nur olacak.
Kıyamette kıyama davranacağın gün de.
Bâkisin bu cihanda, aşıkların gönlünde.
