kalabalık bir apaçi ordusunun saldırdığı, içerde bir kaç cesur yürek askerle savunulan ahşap kalenin ön kapısında tüm coşkunluk ve şiirsel destanla yoğunlaşırken savaş, arka kapıyı açan satın alınmış bir yarı apaçi kanı taşıyan hain bir melezin bütün bu ön kapıdaki birkaç iyi cesur yürekleri kırdırması...
sahi sen tanrı'nın sana verdiği o güzel bal kutunu hoşlandığın adama bile kapayarak ve vize vermeyerek, arkadan transit geçişlere imkan sağlayıp haksızlık etmiyor musun? yasal ve doğal talibine geçiş önceliği vermen gerekirken, arka dar yollardan kaçak güreşmek de ne?
apaçi ordusunun karda yürür iz bırakmaz tavrına hastasın sen. anladım!... yoksa... zevk mi alıyorsun, hıı?
peki o zaman.
Nasreddin hoca bir gün yolda yürürken, karşıdan gelen bir adam "hocam bir tepsi baklava gidiyordu" der. Hoca bana ne" diyerek geçiştirmeye çalışır ama, karşısındaki ısrarlıdır. Hocam ama, sizin eve gidiyormuş der. Hoca cevabı yapıştırır. "E o zaman sana ne?"
Namus ince bir zarın olup olmamasıyla anlaşılmaz sözünü doğrulayan durumdur. insanı bir bütün olarak bu kritere uyması gerekmektedir. Hiç kimseyle birlikte olmayıp karakteri beş para etmeyen bir insanla sırf maddi açıdan namuslu olduğu için evlenmek daha doğru bir hamle midir? Değildir tabi.
