insanı derin bunalımlara surukleyebilir..
sen asiksindir, belki ulasamıyosundur sacinin teline bile, ama zamanında birisi ona sahip olmustur..
ve o da kendini verebilecek kadar sevmistir demek ki o cocugu..
ve en kotusu belki de o cocuk sevdigin kizi erkekce kullanmistir.. olamaz mı? asiksan cok daha hassas dusunursun, paranoyakca, cunku erkekleri tanırsın.
peki ama kimdir o cocuk? sokakta karsilassan agzini mi kirsan, yoksa sevdigin kizin kendini isteyerek verdiginden dolayi ona suc mu bulmasan??
ne fazlasi vardi ki o cocugun senden?
velhasil, kotu bir durumdur bir erkek icin, her ne kadar bekaret onemli degildir dense bile, eger gercekten asiksa bir erkek, bunları dusunur, en azından dusunmek istemedigi ve baskıladıgı duyguları bunlardır..
düşünsene bir kızı seviyorsun, ama o kız da daha önceden sevmiş, tüm insani duygularıyla o sevdiği kişiyi arzulamış. bu ne haddini bilmezliktir, bu ne namussuzluktur; sen benim aşık olduğum kızsın, nasıl bakire olmazsın(!)
sen! ne yapacaksın şimdi? şimdi ondan vaz mı geçmeli, masal olup yola devam mı etmeli? sen bunu küçücük beyninle düşünürken bu süfli düşünceleri aşka karıştırıp onu basitleştirme! zira bu şekilde ne aşkı tadabilirsin ne de aşkın 'güven'ini kazanabilirsin.
