bugün gazetelerimize düşen ağır dram. kahramanmaraş' ta kendinden on yaş büyük birisiyle evlendirilen onbeş yaşındaki bir kız düğünün ertesi günü bakire olmadığı
gerekçesiyle baba evine geri gönderilmiş. kusurlu mal ya, iade edilecek elbet. çocukcağız, evet çocukcağız, ya ne diyecektim onbeş yaşındaki fidana, ailesine kimseyle ilişkisinin olmadığını, bakire olduğunu söylemiş, sonra başka bir odaya geçerek babasının av tüfeğiyle kendini vurmuş. burada bir şeyler eksik geliyor insana, ufacık bir kızın kendisini tüfekle vurabilmesi ?? hoş, ne fark eder, gerçekten de tüfeği kendisi ateşlemiş olsa bile hadisenin cinayet niteliği ortadan kalkmış olur mu ? onu dünyaya getiren anası, ona hayat veren babası, onbeş yaşındaki
bir çocuğa şehvetle çöküp bozuk çıktı diye geri gönderen bir günlük kocası, bu batası adetlere, geleneklere, göreneklere cevaz veren kültürümüz değil mi bu bilmem kaçıncı olan ve asla sonuncu olmayacak cinayetlerin gerçek müsebbibi ? bir de resmini basmış gazeteler o güzelim talihsiz kızın. lafın gelişi değil, öyle böyle bir güzellik değil. ne ki, fatma' nın güzelliği hala küçük kız güzelliği. lanet olsun ona bunları yaşatanlara. az gelişmişlik böyle bir şey işte.
not: bugün 14 mayıs 2012. yıllar sonra yaratığın teki gelmiş bunu kötülemiş. demek ki aramızda yukarda anlatılanları tasvip edecek kadar insanlıktan nasipsiz şeyler var. şey diyorum, çünkü onları tarif edecek başka bir sıfat bulamıyorum. yüzüne tüküreyim desem, tükürülecek suratları olduğunu da sanmıyorum.
not 2: aha onlardan bir tane daha.
not 3: ve bir daha.
Var olmanın dayanılmaz hafifliği, dişi olmanın kaçınılmaz ölümcüllüğü. bir kız çocuğu, doğarken işlediği günahın rahatsız edici tedirginliği, ölmeden öldürmek, sağ iken kefene sarmak. bakire çıkmadığı iddia ediliyor ve ailesine geri gönderiliyor. ne büyük utanç, ne büyük karalama, çünkü biz kızlarımızı sevemiyoruz, görmezden geliyoruz, günahmış gibi saklıyoruz devredene kadar. rahatsızlık veren bir sırmış gibi saklayıp, zamanı gelmeden atıyoruz yüklerini omuzlarımızdan. sanki saatli bir bombaymış gibi iğreti bir şekilde yaşatıyoruz, patlamadan fırlatıp atabilmek için, en uygun zamanı bekliyoruz. bakire çıkmaması... on beş yaş fizyolojik olarak erken bir yaş elbette, kendini tanımadan başkasıyla bütünleşmek bir hata olabilir. ancak hangi hata ölüme götürebilir ki bir insanı? üstelik bu hata sadece kendi bütünlüğüne, psikolojisine zarar verecek bir hataysa, öleceksiniz be adam! bari kızlarınız, oğullarınız rahat yaşasın. onbeş yaşında küçük bir kız çocuğuyla evlenebilen , bunu kendinde hak gören kabak musdular sarmış toprağımın her yanını. bahsetmek, yazmak bile midemi alt üst etmeye yetiyor. geri gönderiyor, teslimatta hata var, kargo bana ait değil, alın bunu... neyse terbiyemi bozamam. kız eve geliyor, nasıl ayakları geri geri gitti, nasıl savunmak zorunda hissetti kendini cellatlar karşısında, olgunlaşmamış bedenini başkasına sunmadığını anlatmak istedi belki de gözyaşlarıyla. ama baba duvar, anne duvar, ölümcül günahını işlemiş, azraile bırakmıyor vuruyor kendini. cenazesinde beyaz gelinlik örtecekler mi tabutuna? çocuk sahibi olmak için yetmiyor bir erkekle kadının birlikteliği. yetiştirmek; ağzına iki lokma verip, boyunun uzamasını seyretmek zannedenler! ey başı bitli, zihniyeti sakatlar. kızdım. sustum.
namusu zara endeksleyen zihniyetin yarattigi sonuctur. bu salaklara vericen cuvalla zarlari, alsinlar mutlu olsunlar.
ne kadar onemliymis bu zar birader. diyelim bu kiz gitti biriyle yatti, bekaretini kaybetti. ne olucak ? kor testereyle keselim mi kizi ? canli canli yakalim mi ? bogazina kadar gomup taslayalim mi ?
bu insanlar o kadar salak, o kadar cahilki, kiz bakire bile olsa illa kan gelicek diye bir kuralin olmadigini bile bilmiyorlar.
takmislar kafaya , kiz bakire olucak, vurunca kan fiskiricak. allah hepinizin belasini versin. ne diyeyim. kan emici yaratiklar.
kan gelmedi diye yada kizlik zari delinmedi diye 'bu kiz bakire degil ' diyen zihniyetin halen var oldugunu gosteren hadise.
Halbu ki az bilinclensek ?
mevzubahis şehir kahramanmaraş. yani bazılarımızın taksim'de, kızılay'da, kordon'da gördüğü kızlardan değil bu kız. kaldı ki 2008 türkiye'sinde bile bir kızın 15 yaşında ilişkiye gireceğini zannetmiyorum. kahramanmaraş'ta 15 yaşında bir kızın cinsi münasebete girmesi ihtimal dışıdır bana göre. asıl mesele kızın ilişkiye girmesi değil, 15 yaşında evlendirilmesidir. medeni kanuna aykırı bu evlilik ayrıca kız reşit olmadığı için de yasa dışıdır. bazı sözde ahlak bekçisi sözlük yazarlarının "en doğrusunu yapmış" derken tam olarak ne hissettiğini bilmiyorum ancak bu toplumun onlar ve onun gibiler hakkında pek iyi şeyler hissetmediğini söyleyebiliriz. 15 yaşında iddiaya göre intihar ederek ölen biri için "doğrusunu yapmış" demek ne insanlıktan ne de medeniyetten nasip almamışlıktır.
15 yaşımda kendimi hatırlıyorum... nelerin farkındaydım, isteklerim nelerdi, neler yapıyordum diye. aklıma hiç evlilik gelmemişti. hele hele 25 yaşında biriyle... hala bebeklerim duruyordu gardrobumun üzerinde oynamasam bile. ama o kız belki 1 sene sonra kendi bebeğini alacaktı kucağına daha 16 yaşında. kendi henüz bir çocukken, hala kollanıp korunmaya muhtaçken, başka bir canın sorumluluğu binecekti sırtına.
15 yaşında evlilik... daha kendi bedenini bile keşfedememişken, kocaman bir herifin bedeni altında kalacaktı defalarca. ne kendi istediği için, ne sevdiği için... kadın olmanın et parçası anlamına geldiği bir dünyada, kaç gece tecavüze uğrayacaktı eşinden. ve o tecavüzlerin meyvesi kaç çocuk... daha okuması, aklını ufkunu zorlaması gerekirken, akşam ne yemek yapacağını düşünecekti her gün. sadece odasını temizlerken bile mızmızlanması gereken yaşında bir evin bütün yükü verilecekti sırtına.
hangi birisine yansın? onu bir fazlalık olarak gören kendi annesi, kendi babasına mı? 15 yaşındaki saflığına kıyarak onu alan şerefsize mi? Buna dur diyen çıkmadan üzerine düğün dernek yapanlara mı? Neredeyse hiç bilmediği bir bedenin altına yatmak zorunda kalışına mı? Ve herşeye katlanmasına rağmen o öküz herifin onu geri getirmesine mi? hem de bakire çıkmadı diye... Bir de kız için diyorum ki bilmediği bir başka bedenin altında kaldı diye. belli ki eşi de bilmediği bir bedenin üzerindeydi o gece. kim bilir, kızın belki de tek suçu zarının esnek yapısıydı.
ya da daha da kötüsü var... hangisi düşündü onu alan şerefsizden başka, onu bir kadın olarak, tahrik unsuru olarak görecek başka şerefsizlerin de olabileceğini? kimin aklına geldi tecavüz ihtimali? kıza çocukluğundan beri en başta susması öğretilirken, hangisi düşündü korkudan söyleyememiş olabileceğini? hiç yok dimi... olsa bile bu da kızın suçu olarak sayılacaktı zaten. çünkü kadın şeytandır. yoldan çıkartır. o kuyruk sallamasaydı, bir erkeğin aklına gelirmiydi hiç penisinin arzuları?
elbetteki kendisi isteyerekte kaybetmiş olabilir bekaretini. birini sevmiş ve evlenme hayalleri kurmuştur ailesinin ondan 10 yaş büyük birine vereceğini düşünmeden. bu mu namussuzluk? bu mu ayıp? birini sevmek mi? sevip onla yatmak mı? yoksa o kızın bedeni kadar hayallerine katleden zihniyetin mi?
cezası ölümmü bu suçun? yoksa asıl ödül mü ölüm tüm o yaşadıklarından kurtulmanın tek yolu olarak.
namus dediğimiz kavram eğer iki damla kansa, alın işte, bedenindeki tüm kanı akıtarak tertemiz girdi o kız mezara. rahat olsun ailesi artık. kirlenen namusları temizlendi kurban verildikten sonra.
masum bir fidanın bir çocugun hiç uğruna ölmesidir.
bekareti namus simgesi olarak görebilen örümcek beyinli insanlar için birşey ifade etmeyecek minik bir bedenin iğrenç namus anlayışına kurban gitmesidir. *
tanım:intihar etmis bile olsa orf adet gelenekler icin katledilmis cocuk, kız degil kadın degil sadece cocuktur.
15 yasında ki kızlarının cocuklarının bekaret ve namus yuzunden intihar edip olmesine yanmayıp otopsi de kendi istekleri ile bekaret kontrolu isteyen ve namuslarını bu sekilde temizlediklerine inanan insanlarla yanı topraklarda yasamak bile canımı acıtıyor.
