geçtiği zor dönemlerini özetlemiş adeta sezen'im ayar şarkısında:
Ya bizdensin ya da onlardan
Hadi bu köprüyü geç bakalım
Ya dostsun ya da düşman
Hadi sıfatını seç bakalım
Ya siyahsın ya da beyaz
Ya hep ya hiç öyle yok biraz
Ya hasım ya hısım
Aa çileli başım
Sen kınalı kuzu ben süzme kaz
Ooo yandık desene
Tam topun ağzına durduk desene
Bir o yana bir bu yana
Savururlar öte yana
Söz ile uslanmayana
Ayar yapalım
Benim hala umudum var
Böyle diyor sufi Mazhar
Ben Mazhardan yanayım
Kaynaşırız azar azar
Olmasa da tek tabancayız
Ölüm var yalnızlık ne yazar
Daha karpuz keseceğdik
Vallahi billahi hep nazar
Burası agora meyhanesi değil
Açıkhava tımarhanesi
Beşer bu şaşar
Çizmeyi aşar
Varsa bir matbu bahanesi
albümdeki (bkz: sayım) adlı şarkı cemal süreya'nın şiiridir. sezen aksu bu şiir için "25 yıldır deniyorum, bu şiiri bir türlü şarkı yapamadım, şimdi oldu mu emin değilim." diyor. bir cemal süreya aşığı olarak bu şiiri, ruhuna uygun olarak her yerde görmek, duymak, hissetmek istiyorum. bazen aşık olduğum kişinin yüzüne bakarken, bazen yorgun bir anıyı hatırlarken, bazen de böyle bir sezen aksu şarkısında işte.. iyi ki sonunda bestelemiş bunu sezen. öptüm sezen inşallah umduğumdan iyi geçer bu yaz.
(bkz:bakarsın umduğundan iyi geçer yaz... öptüm sezen
tam şekli böyle olması gereken sezen aksu albümü.
ekşi sözlük ne güzel noktalı, virgülü başlık açabiliyor.
umduğumdan çok daha iyi bir sezen aksu albümü. benim bu albüm ile tanışmam ayağımı kırdıktan sonraki döneme denk geldi yani bu yaz çok da öyle umduğumdan iyi başlamamıştı ama umduğumdan iyi geçmişti. gerçi ayağım yüzünden beklentilerim de azdı. benim bu albümden çok yüksek beklentilerim yoktu açıkcası, belki de o yüzden umduğumdan çok daha güzel bir albüm oldu benim için. sezen aksu'ya olan saygımızdan dolayı en az bir defa baştan sona dinleyelim arada mutlaka bir-iki güzel şarkı çıkar demiştik başta. düş bahçeleri, gülümse gibi efsane albümlerden sonra maalesef sezen aksu'nun albümleri bütün olarak vasat kalıyordu hep. tamam arada çok güzel şarkılar çıkıyordu ama işte albümün kendisi, bütün olarak zayıftı. işte nihayetinde bu albümü baştan sona çok sevdim. gülümse gibi dönderip dönderip dinliyorum ki gülümse albümü çıktığında yeni yetme bir ortaokul öğrencisi idim. ne güzel bir albümdü, ne güzel şarkılar vardı. bir vazgeçtim, bir beni yak, bir seni kimler aldı, bir seni kimler aldı, bir hepsi ama hepsi işte, tüm şarkılar harika idi. özellikle vazgeçtim, ne mükemmel, ne dingin şarkı idi. işte bu albümde de slow şarkılar çok çok başarılı, vazgeçtim efsanesine yakın şarkılar var. örneğin bir vay var, hemen sarıp sarmalıyor insanı. diğer şarkıları da çok güzel. ben sezen aksu'ya mesafeliydim uzun yıllar, yorumculuğunu da pek beğenmem aslında. onun şarkılarını başkaları çok daha güzel söyler ama işte hisli kadın gerçektende. sözler müthiş, bu sefer bestelerde oturmuş tüm şarkıların ve albüm harika olmuş. arkadaş şarkısını duyunca'nın sözleri ne kadar çarpıcı. hayat aramıza girdi hep arkadaşlarla. ne yaşanmışlıklar vardı oysa. şarkıyı dinleyince içi sızlıyor insanın.
bu yaz kırık bir ayak ve sonrasındaki sendromlarına rağmen umduğumdan daha iyi geçti ama çok kötü bir sonbahar başlangıcı yaptım yine. bakalım belki bu sonbahar umduğumdan daha iyi geçer. hayat aramıza girmesin yeter ki...
