tabi ilk okulda okumayı yavaş yavaş söktüğümde annemin bana bak sana ne aldım demesiyle zıpladığım koltuktan, annemin okuma kitabı aldığını görmemin hüzününü anneme belli etmeden koltuğa mutlu olmuş gibi yönelmem hep aklımda kalan olaydır.
Poşetin hışırtısının verdiği heyecanı boyum, arkasında birleştirdiği ellerinin hizasındayken tatmıştım. Aradan geçen yıllar yüzümdeki tebessümden bir şey eksiltmediğine göre, annelik harbiden kutsal bir sey.
Yeri gelmişken belirteyim, en büyük hayallerimden biridir annem olabilmek.
