işçi: maaşım yetmiyor müdür bey.
müdür: ne kadar alıyodun sen?
işçi: iki buçuk milyar, ama bahşişlerle birlikte bir buçuk oluyor.
müdür: nasıl bahşişlerle bir buçuk oluyor?
işçi: bahşiş bırakmayı çok seviyorum, bol bol bahşiş bırakıyorum her yere.
müdür: çıkar mısın dışarı?
işçi: olur.
müdür: o masaya bıraktığını da alır mısın?
işçi: kendine bişeyler alırsın.
(bkz: öldüm gülmekten)
zevkle yapılmalıdır. küçük istasyonlarda durmak lazım.
edit: ben paraütünü versem böyle veririm o para üstünü alan adam olsam kuruşu kuşuna alırım öyle göte böyle yarak hesabı. yani hayata farklı açılardan bakmak lazım hep bunu söylerim. :)