recep tayyip erdoğan'ın türk siyasetine getirdiği muhteşem üslup.
bahçeli çoluk çocuk nedir bilmez, deniz baykal'ın kaseti özel değil genel genel gibi belaltı siyasetine yeni bir boyut kazandırdı.
her konuşmasında her sözünde böyle nefret ve kin kusan başka bir siyasetçi görmedi türkiye.
seçim yaklaşınca da "eyy mehapeye gönül vermiş kardeşlerim" "buradan ülkücü kardeşlerime sesleniyorum"
bir ülkenin başbakanı nasıl olmamalı sorusuna cevap niteliğinde beyandır. siyasetin üst düzey bir üslubu olmalıdır diyeceğim ama bu halk hak ediyor mu orası tartışılır !
yetişme ve yetiştirilme ahlakıyla alakalıdır.
büyük insanların yanında büyürsen ufkun, mahalle karılarının yanında büyürsen de argo dili lisanın büyür.
karakter meselesidir, fazla söze gerek yoktur efendim.
birisi de yazmişki agiz degil istanbul coplugu kocum heralde aklin 90 larda tayyip gelmeden onceki istanbul un meshur copluklerini ve haliç in o pislik kokusunu hatirladin heralde haa sonra seeeen uyuduuun tayyip geldi hepsini temizledi halici temizledi musluklardan akan kaynatmadan içmeyin uyarili bilmem ne basili hastalikli sular temizlendiii aaaahhhh aahhh.
