barış abinin kadroyu cennette kurmaya başladığını gösteren adam.
allah rahmet eylesin. öyle bir insan ki yanına gidip abi merhaba dediğinde merhaba canım diyerek doğrudan muhabbete dalabiliyordu.
abi siz kadroyu oraya taşıyorsunuz da biz burada ne bok yiyeceğiz ajdar'la ismail yk iLE...
90'larda çocuk olanların aslında hiç unutmayacağı bir isim bahadır akkuzu... saçları ve sakalları çocukken hep bizi korkutmuş lakin çaldığı şarkılar ile su serpmişti yüreğimize...
büyüyüncede geçmedi etkisi aslında bu sefer ulan saçlarımı o kadar uzatabilir miyim dedik, daha da ilerlettik iddiayı bu sefer onun gibi bi kara sevda çalabilirmiyim dedik.
şimdi arkasından sadece allah rahmet eylesin diyebiliyoruz ve geride ne yazıkki sadece 45 entry bırakıyoruz ona. üzülüyor ve utanıyorum!
ölmüş. ve sakız hanım mahur bey şarkısı aklıma geldi bunu duyunca.
"iki yıl kadar oluyor, önce kanun sustu o eski evde,
birkaç ay sonra da kemençe...
ve aşı boyalı ahşap evin perdeleri bir daha açılmamak üzere kapandı."
yazık, ne insanlar gelip geçiyor. ve biz ölümü de yine bir barış abi şarkısı ile hatırlıyoruz:
"unutmaki dünya fani
veren allah alır canı"
sizi unutmamak dileklerimizle. dualarımız, fatihalarımız size.
Allah gühahlarınızı affetsin, gani gani rahmet eylesin...
bahadır abi. adam olamasa da hala çocuk olan kardeşin, küçüğün roger
ilk göz ağrılarımdan biri olması sebebiyle ölümü fazlasıyla üzmüş olan kişidir.
türkiye'de müzik yapılıp yapılamayacağı olayını çok iyi kavramış bir insandı. müzikle ilgilenen gençlere verdiği tavsiyeler de çok samimi ve realistti. bir kere bile yüz yüze konuşmasam da yazılarını okurken hep bir "abi" havası sezerdim.
çömezi, ustası, çırağı; genel olarak tüm rock camiası tarafından (hayattayken bile) sevilip sayılan biri olması büyük bir teselli. en azından ölümden sonra kıymete binen sanatçı hadisesi yaşamayacağız; buradan son bir defa keep rockin' diyoruz sevgili bahadır akkuzu'ya.
