Ey bulut, giydiğin o nemli, soğuk paltoyla
Gel, yapraksız bahçemde gökyüzünü kucakla.
tenhadır o bahçe gece ve gündüz
hüzünlü, masum bir sessizliğin ortasında.
müziği esen rüzgâr, sözü yağan yağmur,elbisesi çıplaklık...
Bir başka giysi gerekse, rüzgâr altın iplikleriyle hemen dikmekte ona
gözlerinde sıcak bir parıltı olmasa da ve açmıyorsa güldüğünde de yüzünde güller
yapraksız bir bahçe... Güzel olmadığını söylemeye
kim cesaret edebilir yapraksız bir bahçenin ?
