üçümüz dokuz - on yaşlarındaydık
saat dokuz buçuk sularında
park girişi boyunca sıralanmış
çalıların arasına girip
perdenin arkasından
bacak bacak üstüne atmış bayan curson'un
bacaklarını dikizlerdik - bir ayağı sürekli
sallanırdı, o ne ince ve zarif
bilekti!
eteği diz hizasından yukarda
olurdu genellikle,
çorabını tutan jartiyerinin
üzerinden beyaz budundan
bir parça görünürdü
arada sırada.
o mükemmmel butları
soluk soluğa seyrederken
ne düşlere dalardık!
birden köpeği dışarı çıkarmak için
bay curson koltuğundan
kalkardı
ve biz koşmaya başlardık
deli gibi,
yabancı bahçelerden geçer,
iki metre uzunluğunda
tel örgülerin üzerinden atlardık,
düşe kalka uzun süre
koştuktan sonra nihayet
cesaretimizi toplayıp
kola içmek için bir
hamburger büfesinde dururduk
bayan curson'un
bacaklarının o zamanlar bizim
için ne ifade ettiğinin hiçbir zaman
farkında olmadığından
eminim.
