Toplumda hoş karşılanmasa da, anne yada baba için huzur ordaysa, yerleştirilmelidir.
Anne ya da baba olsa da, yetişkin bir insanın bakimi her insanın harcı değildir, sabır, sonsuz şefkat, sevgi ve olgunluk gerektirir.
Gelin tribi veya damat dırdırına katlanarak yaşamak, yaşam değil, her gün ölmektir zannımca.
O gün geldiğinde, çocuklarımı ikna ederek, huzurevinde kalmayı kendim isteyebilirim.
Yaşıtlarımla, dostlarımla kahve içmek, musiki dinlemek çok daha hoş olur.
Kırılmadan, gücenmeden, kendimi yük gibi hissetmeden ölmek isterim.
ilerisini bilemiyorum ama yumurta kırmayı bile beceremeyen biri olarak mantıklı ve sıhhatli olan bu gibi geliyor. umarım o günler gelmeden ben daha önce ölürüm.
