sık sık yaşadığımız ve kolun kırılıp, yeninde içinde kaldığı durumdur. kavga etme sebeplerimiz genellikle aynıdır. aynı şeyleri söyler durmadan. ilkokulda başladı \"şu ansikolopetileri * okuyun onlarda bilgi vardır\" diye. üniversite bitti iş hayatı başladı üzerinden 10 sene geçti hala odaya girdiğinde durup durup söyler kelimesine dokunmadan.. ayrıca, mesela eve bir meyve alınır o meyveyi yerken babam mutfağa girerse şu sözler dökülür dilinden. \"o kadar meyve alıyorum yemiyorsunuz...\" iç ses -baba siktirtme tahtanı biz ne yapıyoruz aq- bu minvalde devam edince benim 3 harfliler tepede tabi : sonrasında dış ses yüksek sesle ben ne yapıyorum şu an, * yoktur bizde öyle \"babacım kusura bakma\" veya \"evladım kusura bakma\" bir müddet konuşulmaz sonra sohbet arasında bir şey sorar cevaplarım sonra devam ederiz. kısır bir döngü şeklinde devam eder.
Dünyanın en zor şeyidir.
Sakin olursun sakince anlatırsın uzlaşmaya çalışırsın anlamaz bazen susmayı tercih edersin onu da kabul etmez bazen dayanamaz telafisi olmayan laflar söylersin üzülürsün ama çok zorlamıştır yine de bir şekilde kıyamazsın sonra bu tartışmalar sürekli olmaya başladıgın da artık gücün kalmaz tüm hayatını etkiler hep bir mutsuz olursun 30 yaşına gelmiş olsan da sürekli hayatına müdahale edilmesi artık çekilmez olur bir süre istedigi gibi davranmaya çalışırsın ulan adam yine de begenmez sikerim böyle işi dersin evden çıkmaya karar verirsin bu sefer de göndermez.
ikinizin arasında ki tatsızlık anneyi üzer bu sefer tüm aile kopuk olur hep bir gerginlik olur tartışmamak içinde sen yaşamaktan vazgeçersin.
Kalbi acıtır. ikimizde de cinli siniri ve cinli inadı olduğundan tabi o benden bir level üstte bu konuda. Biliyorsun yani o barışmayacak, 5 yıl bıraksan öylr gidecek. 50 yaşında herif trip de atıyor bir de. Sofraya tabak koymamalar, odanı temizle diye böğürüp gitmeler, cevap verirsen kitap fırlatmalar falan. Düşünüyorum biz küsken bu ölüp gitse ömür boyu pişman olurum, geri dayanamayıp barışıyorum iki sırnaşınca zaten hafiften yumuşuyor bana karşı. Ama sadece bana. Yılların tecrübesiyle anladım. Annemi 10 sene görmesem, onunla konuşmasam olur da, babam olmaz. Babam içli adam, derin adam yani. Ona bu yapılmaz.
iki tarafında birbirine bağırması ile sonuçlanacak eylemdir. Konu ne olursa olsun tartışma uzadıkça sonu evden konuşmaya kadar gidebilir. Olaylara evladın altan alıcak orta yolu bulacak şekilde halletmeye çalışmalıdır. Ileri de evladın olunca daha iyi anlayacağımızı söylerler. Babayı kaybedildiğide o tartışma akla gelindiğinde keşkeler geçe bilir. Asla bir anne ile tartışmaya benzemez.
sonucunda siz haklı çıktığınızda, yani bu kanıtlandığında, genellikle babaların, canım yavrum meğer sen haklıymışsın gibi söylemlere otoriterliğinden dolayı pek girmediği durum. swh. yani babalık bence garip bir hissiyat ya. tatmadım bilmiyorum ama, ne olursa olsun öğretici olmalıyım, örnek olmalıyım, gösterici ben olmalıyım hissiyatını kaybetmek istemiyorlar. ve bu konularda en önemlisi saygıyı bozmadan tartışabilmek sanırım. annem hep der mesela, yavrum babana asla karşı gelme. biz babanla kavga eder didişir didişir barışırız. ama baba oğul ilişkisi bir soğursa, geri dönüşü o kadar kolay olmayabilir, sakın ha yavrum demişti. ne zaman babamla tartışacak bir konu olacak olsa annemin bu sözünü hatırlamaya çalışırım. son olarak babalar candır. anne iç güdüsü meşhur ise, baba iç güdüsü diye bir şey de öyle veya böyle var kesinlikle.
babanızla ne kadar tartışsanizda ileride degerini daha iyi anlıyorsunuz sizin iyiliginizi düşünen her zaman mutlu olmanızı isteyen size sadece babalık degil yeri geldiğinde abilik yeri geldiğinde arkadaşlık yapan biridir baba...
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2344150/+
Bu çorabı giydiğim için tartıştık. Neymiş bu çorapla siyasette kimse beni ciddiye almazmış..
Bence gayet hayatın içinden halkla iç içe bir çorap. Dağ,orman, bulutlar, bisiklet vs..
Sanane kardeşim benim çorabımdan ya sinirlendim..
