tüm bu eylemlerin arasında en zor olanı. bizimkinin çamaşır makinasına özel bir ilgisi var. onunla uğraşır. içini açar. parçarlını söker takar bir şeyler yapar. beni de yanına çırak olarak alır her seferinde. o tamirat bitene kadar başında bekleyip istediği alet-edevatı temin etmeli ve tüm tribini çekmelisiniz. yoksa hayırsız evlat olursunuz.
edit:kendisi emekli memurdur. tamirci falan değil yani.*
insanı hayattan soğutur. Özellikle elinizden tamirat işleri geliyorsa ve işi siz yapıyorsanız babanız yorulmasın diye işi siz yapıyorsanız, aklınıza çok enterasan intihar fikirleri gelir. Buradan tum babalara sesleniyorum; eğer oğlunuz tamirat yapabiliyorsa gidin, oturup keyfinize bakın.
