kişisel not: aileden uzakta okumak zorunda bırakan türk eğitim sistemine ve anadolu kentlerindeki üniversitelerin eğitim-öğretim kalitesinin istanbul'a kıyasla düşük olmasına isyan ediyorum.
kişisel not 2: beni binbir türlü gaza getirerek ailemden uzakta yatılı bir fen lisesinde okumama sebep olan orta okul ve dersane öğretmenlerimi saygıyla anmak istiyorum.
kişisel not 3: memur babaların devletin buyurduğu şehirde yaşamak zorunda olmasına ve maaşları düşeceği için emekli olup evlatlarının yanına yerleşememesine isyan ediyorum.
özellikle kız çocukları için küçükken babanın önünde hüngür hüngür ağlamak ne kadar kolaysa, büyüyünce önünde gözyaşlarını özgür bırakmak o kadar zordur.
güreş yapıp babayı sırt üstü yere devirmek. keşke hayat yıpratmasaydı suratını, buruşturmasaydı ellerini, bükmeseydi belini de yine güreşebilse. yada gel hadi güreşelim dese yine. nasıl o ben çocukken güreşte bırakıverirdi kendini yere, şimdide ben öyle yapsam. yatsam yerde, oda tepemde oleyyy diye bağırsa. üstüme çıkıp tepinse. bende onun ben çocukkken bana baktığı gibi sevgiyle onun suratına baksam, gülücükle.
