O zaman ki süreçte analiz edemiyorsun tabi bütün her boku ergen en iyi bilir ve kimse onu anlamaz zaten. Ama şimdi 30lu yaşlara gelince nasıl bir salaklık olduğu anlaşılır bunun.
Ya 50-60lı yaşlardaki insan andropoz ile zaten huyu suyu değişmiş yeri gelmiş aksi bir insan olmuş çatışma arıyor zaten çünkü sıkılıyor he de evet baba haklısım de. Çünkü o tartışmanın kimseye faydası olmayacak sinirlendiğinle ve yaşlı insanı sinirlendirip üzdüğünle kalacaksın sonra sende üzülüp vicdan azabı çekeceksin. bazen diyorum bende onun yaşına geleceğim çocuğumun bana böyle çemkirmesini ister miyim?
3 günlük dünya kimi insan keşke babam yaşasada ses çıkarmasaydım diyor. Babanız hayattayken eldeki zamanı onunla tartışarak geçirmeyin kaldı ki kavga etmek aman aman.
Babamla hiç kavga etmedim. Ona çok kızdım, küstüm, alındım ama hiç kavga etmedim. Eğer babam haklıysa bağırmasını kızmasını dinlerdim ben haklıysam o susar beni dinlerdi. Babamı değiştiremeyeceğimi biliyordum. Onun için ben değiştim. Defalarca şekilden şekle girdim. Asla yapmam dediğim şeyleri yaptım. Ama o hepsinde bir kötü yanımı bulmuştu. Belki şaka yapıyordu, belki takılıyordu belki de gerçekten memnun edememiştim. Tek istediğim oturup ondan bundan çene çalmaktı. Babam mesafeyi korumayı tercih etti, ben de kendim olmayı.
Gün içinde pek konuşmayız artık. Annem anlatır, biz gülerek dinleriz, bazen maddi ihtiyaçlarımı ve sağlığımı sorar ben de ona sorarım. Sonra o sigarasını yakar, ben de içmeye balkona çıkarım.
