* kavganın sebebine ve şiddetine göre sonucun belirleneceği olay.bu kavgalardan sonra annelerin yardımıyla barış ortamı sağlanmaya çalışılır. kavga sonunda babanın uyguladığı cezalarda vardır. cezalar anne tarafından bildirilir. bunlardan en bilinenleri, harçlık kesintisi, geçici süre evden uzaklaştırma**, oda hapsi, bisikletin kilitlenmesi gibi.. sonuç olarakta, canın sıkıntısı, iç gıcırtısı, karın ağrısı, kusma, bulantı.. *
15ten sonra sık sık yapılan çıkan anlaşmazlıkların boyutuna göre çevreye verilen zararın belirlenebileceği çocuğun psikolojisinin ilerde durumunu belirleyen olanın anneye olduğu eylemdir.bizim evde her akşam olur.
Baba ben artık büyüdüm hayatıma çok karıştığının farkında mısın!
-Bak sen lisede iyice bozuldun bu evi terkederim haa baba diye gelme yanıma bir daha!
Defol git ya bıktım senden dırdır bi susmuyosun ya yeter artık bende giderim ne lan bu böyle giden gidene!
-Eşek sıpasına da bak ahir zaman karıcım böyle çocuklar sapıtıyor işte!Sana güvenim yok bundan sonra
Çokta fifi
-Eşoleşeğin kızı yıkıl karşımdan..
Peki
bazen küçük sebeplerle, bazense ergenlik döneminde saygısızlığın farkına varmadan yapılan eylemin arkasında durmaktan çıkan kavgalardır. arada babayı yatıştıracak bir anne de yoksa durumun daha zorlaşması halidir. saçma bir mevzu üzerinde saatlerce tartışıp odaya gidip kapıyı şiddetlice çekerek tavır koyduğunu sanmak farklıdır, ortada bir sebep yokken içkili gelen babanın elinden yüzde hissedilen fiske farklıdır. iki durumun da yaşanmasından sonra aynı olan tek şey: değil tartışacak, konuşacak bir babanın olmadığını farketmenizle önceden yediğiniz fiskenin sizde aynı bakış açısını sağlamasıdır: "ben çocuğuma böyle davranmayacağım." dır.
En az 2 haftada bir yaşarım bu durumu. Önce babanız size bazı sorular sormaya başlar nereye gidiyorsun? bu kadar parayı yiyormusun? cinsinden sorulardır bunlar. sonra siz bu sorulara mantıklı cevaplar vermeye çalışırken babanızın soruları daha da artmaya başlar. kavga başlamıştır artık art arda gelen bağrışmalar pusulanızın odanızı göstermesiyle son bulur.
15 -16 yaşlarından sonra sıkça görülen genelde saçma nedenlerden çıkan ve sonuçları katlanılmaz olan olaydır. 2 şekilde gerçekleşir fiili şiddet ve bakışmalar la doğan atışmalar... 1. kısım 2. kısımdan daha kötü gözükse de 2. olaydan sonra hep ulan keşke vursaydı daha iyiydi denilir.
odanın kapısı kilitlenmelidir. öfkenin geçmesi beklenmeli yatıştığından emin olduktan sonra yanına gidip özür dilenmelidir. çünkü genelde baba haklıdır.
üzerinden sakinleşecek kadar zaman geçtiğinde "ne yaptım ben?" dedirten durumdur.
babanızı tanıyorsanız sesinizi yükselttiğinizde bunun zoruna gittiğini bilirsiniz. istediği tek şey alttan alınmaktır ve haklı olduğunuzu düşündüğünüz için bunu yapmazsınız. evdeyse yanına gidilir espriler yapılınır değilse de telefon açılır, gönlü alınır. hemen yumuşar.
öyle böyle değil bu sefer ki sözlük pişmanım sözlerim ağır oldu ancak yılların birikmesiydi bazı mevzular. bana göre tabi ki ben haklıyım
ama ağır oldu yapmamalıydım pişmanım. öyle özür diliyorum ay babacım halleri de yok biz de. özür falan görülmemiştir aramızda. düzeltemediğim onca
mevzudan sonra dayanamadım patladım. birazda bilerek abartarak ki anlasın diye lakin ölçüyü hem kaçırdım hem de anlatmak istediğimin çok dışında anlaşıldım .
ağlama duvarı gibi oldu burası da bak şimdi. özetle pişmanım bugün sözlük.
anne kavgası gibi iki saat sonra öpüşme koklaşma ile bitmeyen kavgalar.
Bu gün olmuş daha tek bir kere kavga etmedim babamla, evet bazı düşünceleri bana ters gelse de yinede hiç kırmadım onu.. O, benim çınar ağacım. Gölgesini bile Allah başımdan eksik etmesin... Bazı değerlerimizi lütfen koruyalım. Ne olursa olsun.
birçok farklı nedenden dolayı çıkabilen ailelerde çok sık rastlanan bir durumdur.genelde baba bağırır çağırır ama sonunda annenin de yardımıyla olay tatlıya bağlanır.baba da üzgün olduğunu her zaman çocuğunun iyiliğini düşündüğünü söyler ama çocuğun kalbi kırılmıştır bir kere.
