babayla birlikte nezarete düşmenin en komik yoludur*
+bilmem artık anneme sen hesap verirsin
-babanla aynı kelepçeyi paylaştın daha ne istiyon anlamadım ki!*
bayramda seyranda izinde yanına gidebilme fıratı bulabildiğim babamın -yarın balığa gidelim mi? demesiyle başlayan eğlencelik.
sabahın köründe kalkılır, afyon patlamadan yola düşülür, gözler açılamadan oltalar atılır. oltaya odaklanılır, güneş tepende seni yakmaya başlayıncaya kadar sabitlendiğin noktadayken kafa boşaltılır, deşarj olunarak yarım yamalak balıkla geri dönülür. duş alınır, boru vaziyetinde yatılır. maksat balık değildir,maksat dünyadan kısa süre de olsa uzaklaşmaktır yeğen.
sadece hayal edebileceğim bir şey. babayla yapılan diğer her şey gibi. bir insanın içini daha çok ne acıtabilir bilmiyorum, bunun nasıl bir his olduğunu asla bilemeyecek olmak. hayatta olsa kim bilir neler yapardık, hele ki tek hatırladığım 4 yaşındayken içirdiği bira iken.
