hayatımda bana belki bir kez oğlum dedi onda da trafik kazası geçirdiğimde yarı baygındım hatırlamıyorum.
4 yıldır dışarda okuyorum ne bikere teminalden aldı nede bıraktı.
en fazla muhabbetimiz 2 dakikayı zor geçer yanındayken 5 dakika falan.
beni prosedür dışında (bayramlar falan) öptüğünü hatırlamıyorum .
başımı sıvazladığını derdin var mı diye sorduğunu hatırlamıyorum .
beraber yemeğe gittiğimiz sayılıdır.
işte böyle bi ilişkimiz var ama yine de onun varlığı bana yetiyor .
Bok gibi bir erkek çocuk olsamda beni herseferınde çok sevdiğini söyler, yaşıtlarım okulu bitirmiş askerliği yapmış ve evleniyorlar, ben ise daha üniversitede 3. sınıfı yeni bitirmişim. Artık bunalıma giriyorum ama bana tek destek babam ve annemden geliyor.
Erkek çocuklar anne der ama babamın hakkını nasıl öderim bilmiyorum.
en özel bağdır özellikle de kızsanız, hele bir de ilk çocuksanız. hem babanın prensesi olursunuz hem de ilk göz ağrısı olduğunuz için özelsinizdir. o bir süre sonra kaybolan ya da büyüyünce geçen bir şey değildir, hayat boyu devam eder.
erkekseniz aranızda ki ilişki ya iyi olur ya da belirsiz. siz kötü olarak yorumlarsınız ancak kötü değildir, sadece babanın yapısında göstermek yoktur muhtemelen. her baba oğluna düşkündür göstermese bile.
beni ve annemi defalarca uzmesine ragmen ona en ufacik birsey olsa ilk ben kosuyorum.
cani yansa canim yaniyor, uzulse uzuluyorum, dertlense dertleniyorum.
