genelde dayak yemeyle veya anlaşılmamış entry'ler sınıfına girecek durumlarla sonlanacaktır.
farklı bir noktadan ele alalım. ekşi'deki entry'ler dahil %90 oranla dayakla biteceği vurgulanıyor. yazarların aynı nesil üyesi olduklarını varsayarsak, hepimiz babadan dayak yiyerek büyümüşüz. baba, otoriteyi ve kısmen korkuyu temsil etmiş hayatımızda. (elbette çınar ağacımız olması da var fakat farklı bir konudan bahsediyorum). şimdiki nesil için psikologlar angil dingil konuşuyor ya, oraya gelmeye çalışıyorum. çocuklarınıza sevgiyle yaklaşın, ne yaparsa yapsın dayakla cezalandırmayın, kırmayın, üzmeyin, konuşun, cart curt... iyi de, embesil, hiperaktif ve saygısız bir nesil yetişiyor farketmiyor musunuz olm? neden bizim çocukluğumuzda veya gençliğimizde böyle terimlerle nitelendirilmiyorduk da şimdi durum böyle; hiç düşünmüyor musun?
+oğlum ben gelmeden evde ol.
-unutulmaz baba replikleri
+ne diyon lan
-atarlı babadır.
+lan adamı dinden çıkarma
-dinden çıkanların yanacağı yerdir. cehennemdir.
