beni annemle gönderdiğin gün benim normal olmayı normal bir hayatın hayalini kurmayı bıraktığım gün
o kadar uzun zamandır boşkoydum ki şimdi nasıl geri döneceğimi unuttum.
* --spoiler--
çok sevgili babacığım!
bana son günlerde bir ara, senden korktuğum gibi bir savı hangi nedenle ileri sürdüğümü sormuştun. her zamanki gibi bir yanıt bulup verememiştim, bu da işte biraz yine senden korkmamdan, biraz senden korkmamın nedeninin pek çok ayrıntıyı içermesinden, dolayısıyla bunları yarı buçuk da olsa sözle belirtemeyeceğimden kaynaklanmıştı.
şimdi sana yazıyla yanıt vermeye kalkıyorsam, bu yanıtta da yine pek çok boşluk kalacak, çünkü söz konusu nedeni kaleme alırken, senden duyduğum korku ve bunun yol açacağı sonuçlar sana karşı özgür davranmaktan beni alıkoyacak, konunun büyüklüğü belleğimle zeka gücümü enikonu aşacaktır.
--spoiler--
bunların yarısı senin yüzünden, yarısı da annemin. ha sor mutsuz muyum? hayır, hiç olmadım. aslında çok şanslıyım, ama bazen de umutsuzluğa düşüyorum. ne yapacağım hiç bir fikrim yok, bu da beni üzüyor işte. herneyse, sen dedemin elini benim için de öp.
sırtımı dayadığım gölgesinde büyüdüğüm çınarım... hakkını ödemem imkansız layık olabilsem ne mutlu bana. dilinden düşmeyen o ben çocuklarıma güveniyorum yanlış yapmazlar cümlesini her kurusunda hatrıma gelen yanlışlarımı bilsen... neyse ben biliyorum o bile yeterli.
Keşke sorumluluk sahibi bi adam olsaydın da aile olarak kalsaydık. Bak hiçbirimizden geriye anı bile yok artık o çocukluk resimlerime baktığımda çok başka birilerini görüyorum onlar bizsek şimd burada tek başına mücadele eden kim bu ben miyim. Kötü biri olsaydın da olurdu. Ama sen sorumsuzdun. Bak sana seslenmem gereken sıfatı söyleyemiyorum bile o kadar tutuk o kadar yabancıyım o kelimeye yıllardır. Filmi falan yapıldı al pacinolu falan. Gariptir bi otobüs var burada servis otobüsü benden bi kaç yaş büyük bi genç kullanıyor o otobüs sarı kırmızı desenli onlarda galatasaraylı bence arkasında gölgesi yeter yazmışlar. Ben senin etrafımda olmandan tiksinirken o adama gölgesi yetiyormuş nasıl bir duygudur acaba bu sence? Sana da gölgesi yetiyor muydu?
Bir kere olsun "aferin kızım" demedin bana . ilerde bir şeyleri başardığımda bu senin desteğinle değilde kendim çabaladığım için başardım. Yinede babamsın ve seni seviyorum .
baba ben çok bunaldım şu üniversiteden, bir sürü mal insan dolu, ben buraya ait değilim, 1 sene daha kalıp daha iyisini yaparım dedim dinlemedin ille de git dedin.
baba olmuyor anla artık, okulu bırakıp daha da iyi bir üniversite için hazırlanmak istiyorum.
