babaya sarılmaktır; ama yalandan yaparız çoğu zaman bunu da. bir çok şeyi yaptığımız gibi.
belki de zorunluluklardandır.
yapmazsak ayıp olur değil mi?
zaten her tarafımızda sınırlar var, onlarla yaşıyoruz. bu da onlardan biri belki de.
akşam baba eve gelir. istemeden de olsa bir hoş geldin, ardından sarılırsın falan filan.
kıymetini bilmeyiz bunun da. aslında ne kadar değerli bir şey olduğunu... her şeyde olduğu gibi kaybedince anlaşılacaktır değeri.
tartışırsın, küsersin babana, kimi zaman yapmazsın bile. ama gün gelir anlarsın nasıl bir şey olduğunu.
üniversiteye gidersin mesela. ilk uzun ayrılık olur muhtelemen. daha gençsindir. o zaman da fazla anlamazsın.
ama yıllar geçip de ayrı kalırsan, yalnızlığını anladığın anlarda düşer aklına. geçmişi düşünürsün. gözlerin dolar. pişman olursun. keşkeleri sıralarsın içinden. işte o an babanı görünce nasıl sarılırsan, hep öyle sarılmalı aslında. öyle düşünerek.
yani şu an imkanın varsa git işte öyle sarıl. hiç bir zamanda üzme onu.*
Babadan nefret etmekten bi tık öncesine kadar işleyen içten, çok içten olan sarılmadır.
Baba kız bağı bambaşka oluşundandır belki bilemiyorum. Zaten benim babam 7-8 saniye sonra olsa gerek , "sakız gibi yapıştın bi ötelen de nefes alayım" diyen türden. Öyle huzurla dolacak kadar sürmüyo.
Dünya üzerinde daha güvende hissedilebilecek başka bir sarılma şekli ya da herhangi başka bir durum yoktur. En güzelidir. En huzurlusudur. Yerini doldurabilecek başka bir şey olmaz.
geçtiğimiz yıllarda sarılmanın ve hasretinin dozunu ayarlayamadığım için kaburgasını çatlatmamla son bulmuş sarılma eylemi...adam 1 sene boyunca acı çekti benim yüzümden :( evet babamın neredeyse iki katıyım :(
babalar pek anneler gibi gösteremez sevdiklerini, çocuklarının şımaracaklarından, otoritelerinin sarsılacağından korkarlar ama bütün babalar sever çocuklarını. bağırmaları, çağırmaları hep bu yüzden. akılları sıra kendi istedikleri gibi olursa çocuklarının iyi olacaklarını düşünür. kendi istediği gibi olmayınca hata yaptıklarını düşünür ama çocuklarının farklı olduğunda da başarılı olduğuna çok geç ikna olurlar.
ailesi özellikle de babası arkasında dimdik olmayan çocuklar hep babalarının gözüne girmeye çalışırken hata yapıyor. annesi babası arkasında dağ gibi duran çocuklar sarsılsa da kolay kolay yıkılmıyor. üremek kolay erkek için 10 dakikalık kadın için 9 aylık bir şey ama sonrasında o çocuğun kalesi olmayacaksanız üremeyin.
Ben bayramdan bayrama sarılırım babama. Hayatım boyunca babam gibi Bir baba olmamak için uğraşıyorum. O da beni sevmediği gibi seviyor kızlarımı. Küçükken omzundan indirmezdi gerçi ama büyüdükçe uzaklaştık birbirimizden. Erkek evlat böyle oluyor sanırım. Oğlum olmadığı için bilemiyorum. Fikir yürütüyorum sadece.
Olsun. Kızlarımı sevsin. O bana yeter.
Benim Kızlarım bana sarılmaktan, öpmekten, tokat atmaktan, cimcirmekten çekinmiyor. Bana Baktığında ilk düşündüğü şey korku olmuyor. Uyandığında ya da canı acıdığında baba diye ağlıyor.
1 sene oldu kaybedeli ben baba ve dost kaybettim birbirimize takılırdık hep normal baba oğul ilişkimiz değil iki eşit ilişkimiz vardı hep birbirimize lakap takma olsun dalga geçme olsun sözümüzü hiç sakınmazdık bana idiot derdi ben de ona derdim.
Beraber içtik gezdik ben laf dinleyen biri hiç olmadım hep bildiğimi okudum aynı babam gibi hatta boynuz kulağı geçti ara ara.
Rahat uyu babam ben senden razıyım senin babanla olan ilişkin gibi olmadı aramız sen babanı dinlerdin başka kimseyi dinlemezdin.
