afedersiniz de türkiyede bunu yapmak sağlam göt ister. türkiye'de ergenliğin bile bir sınırı vardır. öyle her tepen atınca yemek masasında, garajda eski araba onarırken, balkona briket örerken, yemiş bahçesi sularken falan babaya kızıp ortamı terk edersen "canıtın, çabuk buraya dön! canıtın vilyım keyns, derhal buraya dön!" falan bekleme. türk babası sülaleni siker canıtın.
Herkesin neticesinde babasından dayak yediği ya da yeme ihtimalinin yüksek olduğu eylem. Ben bunu çok yaptım hacı, ben neden hiç dayak yemedim?
Canım babam benim.
hatalı olan babamsa yaparım. eskiden sert çıkardı ama sonra arkadan söylenmeye kadar indi. çok sık olmaz. yılda bir veya iki belki. sonra da sinirim azalınca gidip hatasını güzellikle söylerim. baba böyle böyle şeklinde. zaten hatasını anladıysa susar.
benim hatalı olduğum durumlarda da annemi yollar yanıma. kendi gelirse ki gelmez, kıyamet kopacaktır.
Aynı evde yaşıyorsan gereksizdir. iki gün sonra maç için birlikte küfrediceksin yarın en gec iki gün sonra yine aynı masaya oturcaksın. Annelere yazık arada orta tarla tohumu gibi strese giriyorlar.
Bekarken sık sık olan sey. Simdilerde ayni sofraya oturmaya bile hasretim. Tam 5 aydir gormuyorum babamin yuzunu ve sanirim bir o kadar daha gormeyecegim. Gercekten ozlemek buna deniyor galiba?
