çocukken annemi örnek alarak " selim süt al ", " selim onu,bunu yap" şeklinde seslenirdim. annem kraldı gözümde o kime nasil davranirsa bende öyle davranirdim.
şaka bir yana ne baba diyorum ne ismiyle sesleniyorum ne peder diyorum ne de başka bir sözcük kullanmıyorum. hiç hitap şeklim olmadı. belki 5-8 yaslarında baba demişimdir en son ne zaman dedim hatırlamıyorum. zaten konuşmuyoruz pek konuşurken de seslenmeden lafa geçiyorum zaten kısa konuşuyoruz 1dakik bile çekmiyor. hayatım boyu 10dakikayı geçen 1-2 dialog oldu ya olmadı aramızda.