nasıl babasızdır bilinmez, ancak ister vefat etmiş, ister ''hayatta olup kızını bırakmış'' gitmiş bir baba ise ne olursa olsun köpek gibi özleyen kızdır. her şeyiyle ona ihtiyacı olan, planları, hayalleri olan kızdır. dışarıda gördüğü mutlu ''baba-kız'' tablolarını deli gibi kıskanarak büyüyordur.
herkesi her şeyi ona benzetebilir benzetmek isteyebilir, çok normaldir. hep ilişkilerinde muhakkak ortak yönleri olan insanları seçmiş ve seçecektir, babası canını yakmışsa onların istemeden canını yakacaktır, babasını sevdiği gibi sevecektir hem zaman zaman nefret de edecektir...
Güçlüdür , diğer yaşıtlarından önce büyümüştür. Sahiplenmeye değil bir erkek tarafından sevilmeye ihtiyacı vardır çünkü savaşın ortasında komutansız kalmıştır ...
Evet ,yok olmadığı için ne mtluyum ne mutsuz. Hayatın sonu değil diyorsun ama bu yine de bazen öyle bir koyuyor ki ta yüreğine sessiz ağlıyosun kimse duymadan keşke diyosun böyle olmasaydı elimi tutabilseydi yanımda olsaydı .Hiç yaşamadıklarına özlem duyuyorsun...
Sonra bir erkekten (ki bu erkek arkadaş) sevgi bekliyosun.En güvendiğin olsun istiyosun kaybettiğinin yerine koyuyosun iki insan oluyo senın için bir aşkın bir de 2 hece..Öyle seviyorsun sonra ama çok çifte sevgi diyorum buna.Çok görev düşüyo sonra ona... bazen korkuyosun incitirse diye bi kere yaralıysan bi dahasını kaldıramıyosun hep tembihliyosun sakın diyosun sakın üzme yapma ,seni senden başkası anlamaz ya ama diyosun işte. O saçını okşayınca ağlıyosun sebepsiz.Anlamasını beklemeden ..Anlasa da bişey diyememekten korkuyosun...Saçlarımda onun elleri olsada o an aşk değil şevkat hissediyorsun ...böyle yaşamayı öğreniyosun ama geceleri yanlız uyurken tek başınayken öyle gelıyor kı aklına içini yakıyor be .. 2 hece hiç kullanmadığım dıyemediğim ne çok anlamı var aslında kimbilir ben de hiç olmadı olmayacak ..küçük kızlar görüyorum bazen babası ile konuşuyor ellerini tutuyor kendi kendime ağlıyorum..daha geçen gün istanbuldan eskişehire geliyorum baktım otobuste küçük kız babasının kucağına uzanmış ve aynı sahne ağladım...tutamam ki kendimi...
Aslında sebepsiz değil göz yaşlarım nefret değil içimdeki ama olmayacaksın hayatımda şimdiye kadar olmadığın gibi ben hiç kendimi bırakmadım güçlüydüm sana karşı ve ömrüm boyunca güçlü kalıcam herşeye herkese rağmen ağlamak bazen akılda kalanlardan .Güçsüzlük ve çaresizliğimden değil.Hayatı kazandım ben ,kendimi kazandım sayende !..
babasi hayattayken babasiz kalan kizlar da bunlarin arasindadir.
birkac kasarla karsilastirilmalari gereksiz kizlardir, cunku bir erkege kolay kolay guvenemezler. ilk asklari babalari olmamistir hicbir zaman. siz bir kizin babasina hayranlik beslememesinin, onu hep yanlis isleriyle tanimasinin nasil kotu bir sey oldugunu bilemezsiniz. kolay asik olamaz bu kizlar, vakti gelir -ki ergenlik donemiyle baslar genelde- erkeklerin hepsinden nefret eder. dusuncesizlikleri, yaninizda olmayislari hep babasini hatirlatir ve sevemez uzunca bir muddet.
sonra gercekten sansliysa, bir adam cikar karsisina. onu gercekten sevdigine inandirir, babasinin vermedigi sefkati, sevgiyi gosterir ona. erkeklerden de iyi insanlarin cikabildigine kanittir bu kizlar icin. o andan itibaren kizin hayatinin -buyuk ihtimalle annesiyle birlikte! cunku annesine duskundur bu kizlar- anlami oluverir.
ben buldum o erkegi, umudum o ki benim durumumda olan her kiz bulsun. hissedemedikleri o sefkati gec de olsa en guzel sekliyle tatsinlar..
bir çoğu "sapıtır" gibi düşünsede, yaşıtlarına göre daha "adam gibi" kızlardır..
hele ki, hiç baba şefkati görmemiş, babasıyla bir kere bile dertleşememiş ise; babasının kötülüklerine, gizli şeylerine tanık olmuş ise, babasının ne kadar kötü, vurdumduymaz, umursamaz biri olduğunu görmüş ise, bu kızdan erkeklere güvenmesini, şüpheci olmamasını, dengesiz olmamasını bekleyemezsiniz.
birlikte oldukları adamda baba şefkati gördülerse eğer (bu yapmacık laflarla, boş sözlerle olacak iş değildir. bu hareket ve bakış meselesidir. değer görmedir gerçek anlamda) o adama ömür boyu aşık kalabilirler.
bu yüzdendir ki, çoğu fırsatçı erkek bu kızları seçer. çünkü bilir neye aşık olduğunu. hevesini alıncada çekip giderler.
ama şunu söyleyim, böyle olan kızların bedduası tutuyor arkadaşlar. allah ne kadar üzüldüklerini, ne kadar masum olduklarını biliyor. onları ağlatmayın, incitmeyin. aksi taktirde sizde mutlu olamazsınız. bunun garantisini verebilirim..
Babasiz kizlar ya cabuk olgunlasirlar yada kisiliksiz , dengesiz olurlar. Bu kadar nettir bu. Benim babam gittiginde daha onbes yasindaydim.isim gucum gezip tozmakti heryerde babamin boslugunu dolduracak birsey aradim. iste sorunda bu. Bir erkekle dolmaz o bosluk. Sonunda spora yoneldim ve kendi annem babamdan gorduklerimi hayatimda asla yasamayacagimida biliyorum . Dengesizlesmek yerine olgunlasmayi secmek kizlarim elindedir.
babası; kendisini ve ailesini terkedip giden bir kızla dört senelik bir birlikteliğim oldu. hep benim gidişimden korktu dört sene boyunca. sonra o çekip gitti. kızgın değilim, kırgın da değilim. sadece anlam veremiyorum, aylardır.
bir an önce büyümek zorundadırlar. büyüyüp kendi kendilerine yetebilmek için, hata yapma lüksleri de yoktur. karşı cins ilişkileri de iyi değildir hiçbir zaman da olamayacaktır. ya yanlış yönlendirilip kaşar olurlar ya da kabuklarına çekilip hayallerindeki prensin gelip kendilerini bulmalarını beklerler.
hep kendilerini koruyan, sahiplenen biri olsun isteyen kızlardır. ilgi gösteren her erkekten hemen etkilenebilirler ve daha sonra bu yüzden kendilerinden nefret ederler.
Psikolojisi farklı olan kızlardır ve bence kimsenin anlayamadığı kızlardır. Bir arkadaşım vardı kız ,babasını lisede iken kaybetti. Şimdi büyüdü koca kız oldu ve liseden beri kendinden 20 yaş büyük bir erkek ile beraber. Adam zengin falan da değil büyük ihtimalle gönlü zengin. Üstelik adam iskandinav bir kızla evli ve karısı Nerede bilmiyor bile. Anlaşmalı evlilik yapmış zamanında şimdi ise karısını bulamıyor. Yani yarın öbür gün arkadaşım bu adamla evlenmek istese türkiyede evlenemeyecek. Bence bu kadar sansasyonel bir ilişki yaşamasının sebebi tamamen baba kaynaklı. O erken yaşta kaybettiği babası yerine biraz da bu adamı koydu yani abisi falan da yok ondan dolayı böyle bir açlık hissetti bence. Bu yüzden ona kızamıyorum da eleştiremiyorum da zaten ne haddime ama o başka sebeple istemiyor 20 yaş büyük adamı bu yüzden masum geliyor onun aşkı. Ha belki de ziyan ediyor gençliğine, güzelliğine. Ama eminim koruyup kollandığı için daha çok bağlandı bu adama Üstelik evlenemeyecek olmasına rağmen.
eğer erken yaşta babasız kalmışlarsa içlerinde doldurulması mümkün olmayan bir boşluk vardır. kaç sene geçerse geçsin, kaç yaşına gelirse gelsin o eksiklik bir yerlerde kalır, tutar en mutlu gününde ağlatır insanı, sevinçli bir haber aldığında bile için için sızlatabilir. neyse, fazla da duygusallaşmayalım. benim dışardan bakan biri olarak tahminlerim bunlar. tabi. yıllar sonra insanlar daha az acır hale geliyorlar ama anne veya baba farketmez, doyamadan kaybedildiğinde etkisi ne kadar azalırsa azalsın ölene kadar insanın içinde bir yara, bir yumuşak nokta olarak kalıyor.
birkaç insan tanıdım böyle, kimi salya sümük ağlardı sınıfta ailesinin ne iş yaptığı sorulunca, kimi nemrut gibiydi, fazla konuşmaz sadece durgunlaşırdı. ama bir saatlik sohbetin ardından dayanamayıp gözyaşlarını bıraktığına, hıçkırıp iç çekmekten bütün vücudunun sarsıldığına tanık oldum. insanın içini cız ettiren durumlar yaşarlar bu kızlar. ne tavsiye edebilirim bunlara bilmiyorum. yolları açık olsun.
başlık altındaki bazı entryler okununca; 'babasız kızlar bakar başının çaresine de sizin gibi babası olan kızlar napacak?' düşüncesi insanı alıp götürür.
öncelikle otorite boşluğu var diye orospu olmazlar. o kişinin kendinde biten bir şey. insanların acıyarak baktığı bu kızlar sandığınızdan çok daha güçlüdür. ''babam olmadan asla'' diyenlere inatla her şeye tek başlarına göğüs gererler. diğer kızlar kadar serbest değildirler olamazlar da. çünkü ''babası yok ya azıttı iyice'' diyen komşuları olmasın diye böyle yapmak zorundadırlar. kolay güvenmezler sert ve soğuk mizaçlıdırlar babanın eksikliğini o şekilde kapatmaya çalışırlar.biraz da çekingen olurlar eğer babalarını hiç tanımadılarsa. ilk sevgilisini ''baba'' modeli olarak görürler ve ona çok güvenirler bu yüzden. duvara tosladıklarında yanıldıklarını anlarlar. Bir daha da sevgili istemezler zaten.
