En ağır darbeyi eğer babanızdan aldıysanız toparlanmak mümkün olmayabilir. Lakin ben size babanız yaşarken kıyafetlerini koklamanın hüznünü, acısını, ağrısını ölsem anlatamam.
onun yerine birini koymaya çalıştığım çok oldu. zaman zaman doldu da yeri. ama içimdeki boşluk hiç gitmedi. çünkü ne yapmış olursa olsun o adamın boşluğu dolmuyor işte. çünkü bir kızın babası olmak böyle ağır bir şeydir işte, herkes kaldıramaz.
Aklıma bu şiiri getirmiş kızdır ;
“Yağmuru sevdiğini söylüyorsun ama yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun, güneşi sevdiğini söylüyorsun ama güneş açınca gölgeye kaçıyorsun, rüzgarı sevdiğini söylüyorsun rüzgar çıkınca pencereni örtüyorsun. işte bundan korkuyorum çünkü beni de sevdiğini söylüyorsun.” William Shakespeare
