benim derece yaparak ücretsiz kazandığım dershanedeki sıra arkadaşımdı. altını çizdiğim nokta ücretsiz dershaneye gidişimdeki fakirlik. ironi özürlüleri için açıklayayım dedim. neyse kalemin arkasınadaki kamera sistemleri, özel casusuluk sistemlerine duyduğu sapıkça bir ilgisi vardı. çocuğun bi de kız arkadaşı vardı. allahım insan ancak o kadar tatlı olur, ancak o kadar güzel güler. cennetin kordinatlarını taşıyordu kız. bu çocuksa göbekli bi arkadaş. ilişkinin temelinde yatan motivasyonu hepiniz tahmin etmişsinizdir. neyse o gün kendime söz verdim ne olursan ol en iyisi ol. film gibi başlayan bu hikayenin sonuna gelince şuan babamın evindeyim. işsizim. hayat keşke bi film olsaydı. sevgiler.
