Mezun olduğunuzda yanınızda değildir.
ilk kız arkadaşınızı ona anlatamazsınız.
Arkadaşlar arasında babalarıyla ilgili konu açıldığında ortamdan uzaklaşmak istersiniz.
yeni bir okulda hocalar babanızın mesleğini sorduklarında gözleriniz dolarak vefat ettiğini söylersiniz.
Babanızla beraber maç izleyemezsiniz. Tek başınıza sevinirsiniz.
Küçük kardeşinizi daha çok sahiplenirsiniz.
Bayramlarda elinizde çiçek ile mezarlığa gidersiniz.
Anneden her harçlık aldığınızda aklınıza gelir.
Babaannenizi gördüğünüzde gözleriniz dolar.
sözlükte sol framede babayla ilgili bir başlık gördüğünüzde içiniz sızlar.
Bütün bu anlarda babanız aklınıza gelir. 11 yaşındayken hayatta başınıza gelebilecek en kötü şeylerden biri başınıza gelmiştir. Henüz 6 yaşında olan küçük kardeşe babanızı unutturmamak için sürekli babanızın fotoğraflarını gösterirsiniz.
Umarım kimsenin başına gelmez. Ailenizin kıymetini bilin.
Entryleri okuduğumda ağlamaktan başka bi şey yapamadığım başlık. ağlamaya devam ediyorum hatta. babam hayatta çok şükür ama ben de babasız büyümüş, babasını hiç tanımayan, ona ait bir fotoğrafı dahi bulunmayan bir babanın kızıyım. bu yokluğu babamla paylaştığım zamanlarım oldu ve biliyorum ki babam bize sarılarak bu eksikliği giderebiliyor. ne diyeyim ki, her şey insanlar için, başka acılarımız olmaz inşallah. hayat devam ediyor..
eve girdiğin an başlar , sofraya oturdugun an başlar , koridora baktıgın , koltuga baktıgın , yatagına baktıgın an başlar yoklugu .. ne sofralar sofra ne odalar oda ne aıle bır aıledır artık , koskoca bir eksiklik . Bir yere gittide gelicek diye kendını kandırma cabasıyla gecer gunler bır turlu kabullenemezsın. Artık hiçbirsey eskısı gıbı olmaz , herkes kendı halınde ama o ev ahalındekı herkesın ıcınde yasamaya devam eder .
bir konuda çıkış noktası bulamamışsındır, düşüne düüne bunalmışsındır işte o anda babanın çıkıp evlat şu şekilde hareket etmelisin şeklinde nasihat etmesini beklersin.ancak baba yoksa babayı alırsın.bu da bir çelişkidir.
tadı tuzu yoktur. Geceleri korkar su içmeye gidemezdim babam lavaboya kalkar koridorun ışığını yakardı bu sayede cesaret alır su içmeye giderdim.
3 gündür yoğun bakımda ve ev çok sessiz ve sıkıcı herkes kendi halinde. demek evde o olmasa hiç birbirimizin yüzünü göremicekmişiz.
