bikeresinde annem şehirdışına çıkmıştı babamla yalnızız sabah uyandım mutfağa girdim kahvaltı hazırlıycam babam sen bırak ben hallederim dedi. demez olaydı. bir yumurta yapmış afedersiniz kangal sucuğu ortadan ikiye bölüp atmış ikisini de tavaya üstlerine yumurta kırmış onun üstünde de erimek üzere kalıp margarin duruyor. baba bu ne dedim. biraz yağlı olsun ekmek banarız diye sonradan yağ ekledim erir o şimdi dedi.
gençlik yıllarında büyükşehirde yalnız yaşamış ve lokantalarda yarım gün (okul sonrası) çalışmak zorunda kalmışsa orada öğrendiklerini uygulamasıdır.
lezzetlidir ve genelde baharatlıdır. *
kimi babalar var ki onlar anneden bile güzel yaparlar yemeği, üniversitede ve bekarlık döneminde öğrenmiştir. ailece misafir ağırlanan vakitlerde bile yemekleri pişirmekten geri durmaz. kek ve aşure bile yapabilir bu baba kişisi.
babası iyi yemek yapanların, diğer babaların yemek konusundaki vehâmetini gördükçe gururlanmalarını sağlar. anne yemek yaparken işine karışılsın istemez ve sinirlenebilir ama baba öyle midir? yerken de yemeği yaparken de eğlencelidir.
bazı yemekleri anneden çok daha iyi yapabildiği muhakkaktır. mesela bir menemen kadından çok erkek eline yakışır. şöyle bol biberli ağzı yakan menemeni ben hiç bir kadının yaptığını görmedim, ama git sanayiye en güzel menemenleri elleri yüzü yağ içindeki ustalardan yersin.
bir de bazı erkekler özellikle bazı yemekleri yapmayı severler ve o konuda uzmanlaşırlar. o kadar senedir barbunya, kuru fasulye yiyorum henüz babam gibi yapanını görmedim. bunlara istanbul'daki ünlü bilimum kuru fasulyeci de dahil.
