insanı iki arada bir derede bırakan sorudur. var desen(ki yoktur) para vermeyecek. yok desen utanıyorsun almaya veya önceki verdiği paranın hesabını soruyor. nasıl etsek boş mu bıraksak bu soruyu?
-bab i esrar paran varmı ? (Sevindirik olursur baba para verecek gibi gelir)
-var baba idare ediyorum.
-iyi o zaman bana bir sigara birada çerez al bakalım
-(Lan) Peki Baba.
genelde okula giderken üstümüzü giyindikten ve kahvaltımızı yaptıktan sonra çantayı sırtımıza çantamıza takarken sorulan sorudur. Doğal olarak her öğrenci yok der .
her zaman denk gelmez. yok dersem parayı verir ama yarım saat sonra arar ve şöyle bir diyalog yaşanır;
+oğlum su parası varmış x lira.
-tamam baba.
+ordan da bankaya geç x de oraya yatır.
-tamam baba yanına geliyorum para alayım sonra yatırırırm.
+sabah 2x para verdim ya ordan yatır oğlum.
-ama baba..
+dıt dıt dıııt dıııt.
en çok sorduğu sorular arasında ilk 10a girecek sorudur.
-alo kızım naber?
-iyidir baba. senden?
-sağol. ben de iyiyim. paran var mı?
-var baba sağolasın. *
-iyi o zaman hadi öptüm. görüşürüz.
-ben de öptüm. görüşürüz.
babamla telefon görüşmesi genelde 13 saniye sürer. fazla değil.
çok enteresan bi' davranış biçimidir gerçekten.
paranız bitmeden yeni para takviyesi yapmak istemez bir halleri var ondan soruyorlar bence. çok parası olursa sapıtır bizim eşşoğleşşek düşüncesi midir nedir anlamadım ama bu yüzden soruyorlar.
olsun canım, sormamasından iyidir. vakti zamanında devamlı suretle "hayır" cevabını verdiğim tek sorudur kendisi.
