babanın diyaloglarda birbiri ardına sıktığı ve genelde tutmayan palavralardır.
p:prince02
b:baba
b:bu osmanlı devletinde de hiç düzenki ordu yoktu yav. varsa yoksa halktan.
p:baba olur mu öyle şey. devlet kurulurken halkan gönüllüler savaşa katılmış. orhan gazi döneminde yenilikler yapılmış düzenli ordu kurulmuş.
b:lan yok be olur mu öyle şey,yoktu işte adam akıllı askerler.
p:baba okulda görüyorum bunları benden iyi mi bileceksin ?
b:gidiyonda noluyor? öğrenememişin işte yoktu düzenli ordu.
p:hee baba tamam yoktu...
babayla maç izlenmektedir.
prince02:baba bu adam varya çok güzel top oynuyor bak atarsa bu gol atar.
baba: nereye güzel oynuyor ayağında top tutamıyor 3. pas yok işte...
gol olmuştur ve golüde o bahsedilen rakip futbolcu atmıştır. *
baba:of adam ne gol attı bize ya... ama dedim ben o adamı tutun diye...
prince02:baba ben dedim o adam tehlikeli diye!
baba:tehlikeli tabi baksana attığı gole.
prince:....
şu anda sallar sık sık Ama küçükken anlattığı bir anısı vardı Şimdi hatırladıkça ulan ben nasıl inanıyormuşum buna diyorum. Olay şu;
Şimdi babam balıkçılık yapıyormuş. Bi gün oltasına kocaman bir köpekbalığı takılmış. O da omuzlayıp Eve getirmiş. Evin önüne bağlamış Ama köpekbalığı ile babamın köpeği dalaşmışlar. Ikiside birbirine havlamış falan. Babamda satmış köpekbalığını.
(bkz: Yalanına ee yapayım baba)
beşiktaşta oturuyoruz sene seksenler
baba-olm sen küçüktün radyasyon sızıntısı oldu sokakta, ben senin üstüne kapandım korudum seni radyasyondan. ben-e baba sana noldu?
baba-babalara bişey olmaz.
ben - oha (haklı olarak)
