genelde inşaat mühendisliği okuyanlarda görülen bi durumdur.Babası müteahhit olan bu genç kardeşlerimiz üniversite tercihi yaparken ne de olsa benim iş hazır , baba müteahhit oğlum manyak çevresi var, düşüncesiyle bu dal a yeteneği olsun olmasın sırf babasının çevresine güvenerek dalarlar.zira mantıklı bi hareket.
çok cici, çok babaanneyi sevindirecek, çok yaşlı harçlıklarına gark edecek bi eylem bu.
biliyorum, tepkilerden ölçüyorum.
bi genç bünyede ben ''yazar olcam, manken olcam ben, yönetmen ben olcam'' denildiğinde aferin almamıştır. hee ne zaman memur olcam ben denilmiştir heh tamam. gelsin makas almalar, hoş geldin ya şehr-i ramazan etkinlikleri.
gençlere protest olmayı yasaklayan bi toplumda, bu tür aile yapılarında baba mesleğini seçmeyen evlat yer yer evlatlıktan reddedilmeye kadar vurulmuş, kellesiyle tehdit altına alınmıştır.
babam öğretmen. gittim eğitim fakültesine mezun olunca işim hazır nasılsa diye. kpss diye bişey varmış lan. atama da olmuyomuş doğru dürüst. napsam bilemedim.
bu benim lan.. aslında biraz uzun hikaye ama, babam sanayicidir vesselam, kendi atölyesi vardır 29 senedir aynı işi yapar. biz de ne olalım ne olalım diye düşünürken yazdık mı makina mühendisliği. şimdi bu 29 senedir çalışan adam bekliyor beni gel dükkanın başına geç diye... ama bana soruyor mu oğlum sen ne düşünüyorsun diye?? sormuyor, sormuyor ki sen bu küçük şehirde yaşamak ister misin? bilmiyor ki istemiyorum, yaşadığımız şehrin ortamı sarmıyor işte beni, büyük şehirde yaşamak varken.. siz siz olun mesleğinizi seçerken iyi düşünün, haa ben pişman mıyım zerre değilim o ayrı. baktım rahat batıyo büyük şehirde geçerim paşa paşa dükkanın başına hayatı zindan ederim kendime!
