Aşağılık kompleksidir. Benimki itfaiyeci idi. Ufaktan takılırım hatta çünkü emeklilik sonrası sulamaya evdeki çiçekler üzerine devam etmesinden ötürü. Siz rahat edin diye kendi hayatından ve isteklerinden feragat eden bir insandan mesleği dolayısı ile utanmanız demek yediğiniz kaba işemektir, net orospu çocukluğudur. Yapmayın, babanızı bağrınıza basın...
baba mesleğiyle alakalı bir şeydir, pezevenk, kaçakçı vb bir mesleği olan babanın oğlu utanmıyorsa şaşılmalıdır. ancak alın teriyle para kazanan babasının mesleğinden utanan orospu çocuğunun önde gidenidir.
-baban ne iş yapıyo senin yavrucum
+eöö şey ehehe söylemesem
-o nedenmiş yavrum söyle hadi çekinme, işin iyisi kötüsü olmaz
+üzerinize afiyet babam pezevenktir, aman diyim hayriye teyze fazla yaklaşmayın yanına
-aaa terbiyesiz
+inanır mısın söyledim rahatladım
babam şu an sadece milletvekili olsa çok utanırdım. ülke bu halde ve sen hiç bir şey yapmıyorsun diye. onun dışında tuvalet bile temizlese başımın tacı.
baba yüz kızartıcı işlere karışmamışsa, yapılmasında eziklik sezdiğimdir.
ancak bizim ülkemizde ters giden şeylerden biri de budur; babası abuk sabuk yollardan para kazanıp, zengin olan utanmaz, gururlanır da, babası anlının akıyla, bileğinin gücüyle işçilik, amelelik, çöpçülük vs. yapan utanır, bunu saklar.
halbuki bu baba, çocuğunun utandığı o işten çocuğunu büyütüp, beslemektedir. bu velet ki, o utandığı mesleğin parasıyla utanmayı becerebilecek kadar büyümüştür.
mesele babanın ne iş yaptığı değil onurlu yaşamasıdır, (adam banka müdürü dür ama onun bunun parasını tırtıklar), birde çocukları baban ne iş yapıyor tipi sorulara maruz bıraakmak doğru değildir, kendimden biliyorum , eğer çocuğun babası ölmüşse bu durum onun üzerinde depresif bir hal yaratır, bu tip sorularla çokça karşılaşmış birisi olarak,sorulmaması taraftarıyım , ayrıca ortada utanılacak bir durum da yoktur. ne iş olursa olsun (onurlu bir şekilde) çalışmak ayıp değildir.
