köylünün milletin efendisi olduğunu unutmaktır. halkın yediği ekmeğin köylü elinden geldiğini unutmaktır. bu vatanın toprağıyla oluşan has vatandaş olan köylü bir babadan utanmaktır. garip..
Benim babamda annemde köylü. ama okuyup kendilerini geliştirmiş insanlar. Geçmişlerinde gösterdikleri çabayla bugün gayet iyi konumdalar. Kafalardaki "köylü" imajının tam tersine gayet kültürlü ve bilgililer. peki ben babamın ya da annemin bu çabalarından neden utanayım?
ergenlik döneminden kaynaklı geçici bir cehalet olduğunu düşünmek gerekir. hayatı, insanları tanıyınca ne kadar büyük bir halt işlediğini anlar. yani umarım.
bugün babam aradı, Çoktandır göremiyorum özlemişim, sağlığımı sihhatimi sordu; bi ihtiyacım olup olmadığını para lazımsa iki saatte gönderebilecegini, gurbet ellerinde ele muhtaç olmamam için bugün dahil 26 yıldır yaptığı eylem..
Not:
babam Mersin in bir köyünde çiftçi.
2.Not:
üstteki hiçbiri değil de açtığın başlığı s.kim.
köylü çocuğu olduğunuz için kendinizden de utanmanızı gerektirir. köylü olmak bu kadar utanç vericiyse köylü çocuğu olmak daha utanç vericidir. orospu-orospu çocuğu misali. hangisi daha ağır?
