ne olursa olsun çocuk bünyesinde bir ezilmeye utanmaya sebep olan durumdur. ama çocuk biraz büyüdüğü zaman aslında ne de helal bir iş yaptığını görüp övüneceği durumdur.
soktuğumun düzeni yüzünden sanki kötü bişeymiş gibi yansıtılan durum. alnının teri ile çalışıp evine çoluğuna, çocuğuna bakıp helalinden kazandıktan sonra ben öyle babanın değil elini neyse..
namusuyla emeğiyle çoluk çocuğunun rızkını çıkarmak için elleri nasırlı beli bükülü takdir edilesi babadır.
onun emeklerinide çocuklarının boşa çıkarmaması gereklidir...
alın teri ve emek ile kazanılmış her lokma sonuna kadar helaldir.
allah yardımcıları olsun.
yaşanmış bir olaydır :
babasından habersiz inşaat firması sahibi birinden özel burs alan bir kız. daha 18yaşında. babasıyla arası fena *.
birgün burs aldığı kişi ile konuşurken bir kaza olduğunu, işçilerinden birinin öldüğünü öğrenir kız. olay babasının çalıştığı yerdedir.
o an ki bakışları babası ölse göremezsiniz gözlerinde. ihtimallerin korkusu başka bir büyük olur çünkü.
babanın inşaat işçisi olması hergün ölecekmiş gibi korkmasıdır evladının. hergün diken üstünde yaşamaktır. gittiği gibi gelsin diye dua etmektir her sabah.
çocuklarını okutabilmek için işinden utanmadan bütün hayatın zorluklarını omuzlarını alan babadır. saygı duyulacak, ayağının altının öpülmesi gereken babadır. o babadan utanan çocuk da inşallah kendi çocuklarına aynı şeyi yapmak zorunda kalmaz, çünkü herkes o kadar zora gelemez. utanmayın babanızdan.
