Bu olay babanın "ben babayım, evin reisi benim işte bu da şekil a" deme şeklidir. Bizim evde sadece babama ait ona tahsis ettiğimiz bir kanepe var, tahmin edeceğiniz üzere tam televizyonu izleme konusunda en stratejik öneme sahip kanepe, orada biz oturmayız, artık evin diğer fertleri olarak babamın orayı yer edinmesini o kadar benimsemişiz ki oraya oturma gafletine düşünce "ben buraya oturmayı haketmiyorum" triplerine girdiğimiz olur. Baba çoğu zamana orda uyuya kalır, televizyonu kapatmayı akıl edemez ve hayatını bu şekilde devri daim ettirir.
