babamın fakir olmasından utanmadım diyemem vakt-i zamanında.eksik gedik büyüyorsun sonuçta ama çoklarına göre yinede iyidir.asıl utandığım öğretimden bahsetmiyorum eğitimden yoksun cahil olmasıdır utanılması gereken, kendini değiştirip geliştirmiyor olmasıdır.
ergen işdir. babanın da elbet bir nedeni vardır ki fakirdir bunda utanılacak birşey yok.
Bir de babası fakir olduğu için ondan utanıp lüks elbise giyenler var. babasından utandığından arkadşlarıyla görüştürmez. pih suratına senin.
(bkz: ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol)
aciz,ezik bir evlattır.Fakir olmak utanılacak bir durum değildir nitekim daha kötüsü vardır hırsız bir baba.Tabi muhtemelen babası fakir olduğu için utanan evlat zengin babasıyla gurur duyacaktır.
maddi olarak zengin olup manevi olarak fakir olan babadan utanmak normaldir. ama maddi olarak fakir olup manevi olarak çok zengin bir babadan gurur duyulmalıdır. hem maddi olarak hem de manevi olarak zengin bir baba diğerlerine göre daha azdır. terazi ya sol tarafa gider ya da sağ tarafa genelde.
Şu an yaşadığım duygudur. Eski püskürtme yırtık pırtık kıyafetleriyle delik çorabıyla 500 liralık telefonuyla gezer bunlara rağmen okulunuza gelir. Utançtan yerin dibine geçersiniz.
fakirlikten utanılır mı lan? baban pek birşey görmemiştir toplum içinde ne yapacağını bilmiyordur utanırsın buna hak veririm. ama bu durumda bile babandan ne kadar utansan da ona sahip çıkman gerekir. sonuçta baban yeri geldiğinde elini değil taşşağını öpüp alnına koyacaksın.
Hiç yaşamadığımdır ama öğretmen çocuğu olmak da benim zamanımda buna yakın birşey sayılıyordı. Saygındı havalıydı muhakkak ama memur çocuğu olmak bir yafta gibiydi.
Zenginlik ne kadar mülkün olduğu değil bilakis ihtiyacını karşılayacak ne kadar şeye sahip olduğunuzdur. Canımdan çok sevdiğim dostlarım varsa ailem varsa benden zengini olamaz. Varsın vergisinide istesinler. Seve seve veririm.
